سلام
بعد از ریستارت سیستم IBSng استارت نمیشه اینم اروری که میده :
کد: [[email protected] ~]# service httpd restart Stopping httpd: [ OK ] Starting httpd: [ OK ] [[email protected] ~]# service postgresql start Starting postgresql service: [ OK ] [[email protected] ~]# service IBSng restart Stopping ibs.py: [FAILED] Starting IBSng Core: importing required files ... forking ... IBSng started with pid=0 Calling Initializer routins IBSng started with pid=2183 Shutting down on error IBSng Failed to start! [FAILED] [[email protected] ~]# Traceback (most recent call last): File "/usr/local/IBSng/ibs.py", line 65, in start mainThreadInitialize() File "/usr/local/IBSng/ibs.py", line 40, in mainThreadInitialize core.main.init() File "/usr/local/IBSng/core/main.py", line 86, in init radius_server.rad_main.init() File "/usr/local/IBSng/radius_server/rad_main.py", line 43, in init startRadiusServer() File "/usr/local/IBSng/radius_server/rad_main.py", line 49, in startRadiusServer srv = IBSRadiusServer(dict=ibs_dic, addresses=defs.RADIUS_SERVER_BIND_IP, authport=defs.RADIUS_SERVER_AUTH_PORT, acctport=defs.RADIUS_SERVER_ACCT_PORT) File "/usr/local/IBSng/radius_server/pyrad/server.py", line 89, in __init__ self.BindToAddress(addr) File "/usr/local/IBSng/radius_server/pyrad/server.py", line 101, in BindToAddress authfd.bind((addr, self.authport)) File "<string>", line 1, in bind error: (99, Cannot assign requested address)
selinux و iptables هم غیر فعال هست
آموزش هاستینگ
آموزش راه اندازی هاستینگ و مباحث فنی مرتبط به هاستینگ
- آموزش هاستینگ
- شبکه های لینوکسی
تماشای فایل های ویدیویی فشرده شده بدون نیاز به Extract هنگامی که یک فایل ویدیویی با حجم بالا را از اینترنت دانلود می کنید بطور معمول فایل ویدیویی در قالب چندین فایل ارشیو شده با پسوند های Part1.rar و یا r00 است که برای تماشای ویدیو تمامی فایل ها را در یک پوشه کپی کنید و سپس Extract کنید.
در این مطلب ترفندی را آموزش می دهم که با استفاده از خط فرمان و بدون نیاز به Extract کردن فایل های ارشیو شده شما می توانید فایل ویدیویی را تماشا کنید. برای استفاده می بایست برنامه های VLC و unrar روی سیستم شما نصب باشد.
خط زیر دستوریست که فایل ویدیویی را تماشا می کنیم.
unrar p -inul /path/to/movie_folder/movie.name.r00 | vlc - در دستور بالا خط path/to/movie_folder/movie.name.r00/ مسیر پوشه فایل های ارشیو شده است ه با توجه به سیستم خود باید تغیرر کند و خط movie.name.r00 نام یکی از فایل های ارشیو شده با پسوند r00 است که می تواند Part1.rar نیز باشده که با توجه به فایل های مورد نظر نغییر دهید.
و در دستور بالا علامت – قبل از unrar می بایست بعد VLC باشد که به دلیل قالب بندی میهن بلاگ قبل از unrar نوشته شده است.
اگر دو برنامه VLC و unrar روی سیستم نصب نباشد دستور قابل اجرا نیست و دلیل دیگر بروز خطا در فایل های ارشیو شده است که یا تعداد انها کامل نیست و هنوز بخش هایی دانلود نشده یا در پوشه کپی نشده یا اینکه ناقص دانلود شده اند.
در این مطلب ترفندی را آموزش می دهم که با استفاده از خط فرمان و بدون نیاز به Extract کردن فایل های ارشیو شده شما می توانید فایل ویدیویی را تماشا کنید. برای استفاده می بایست برنامه های VLC و unrar روی سیستم شما نصب باشد.
خط زیر دستوریست که فایل ویدیویی را تماشا می کنیم.
unrar p -inul /path/to/movie_folder/movie.name.r00 | vlc - در دستور بالا خط path/to/movie_folder/movie.name.r00/ مسیر پوشه فایل های ارشیو شده است ه با توجه به سیستم خود باید تغیرر کند و خط movie.name.r00 نام یکی از فایل های ارشیو شده با پسوند r00 است که می تواند Part1.rar نیز باشده که با توجه به فایل های مورد نظر نغییر دهید.
و در دستور بالا علامت – قبل از unrar می بایست بعد VLC باشد که به دلیل قالب بندی میهن بلاگ قبل از unrar نوشته شده است.
اگر دو برنامه VLC و unrar روی سیستم نصب نباشد دستور قابل اجرا نیست و دلیل دیگر بروز خطا در فایل های ارشیو شده است که یا تعداد انها کامل نیست و هنوز بخش هایی دانلود نشده یا در پوشه کپی نشده یا اینکه ناقص دانلود شده اند.
محدود سازی پهنای باند بر روی IP کاربران – Mikrotik Queue
در بسیاری از مواقع ما نیاز داریم تا کاربران مختلف را بستگی به نیاز آنها به شبکه محدود کنیم تا از کل پهنای باند موجود شبکه استفاده نکنند.
در این قسمت من محدود کردن کاربران رو بر اساس IP برای شما دوستان توضیح میدم که چطور میشه این تنظیمات رو اعمال کرد .
توی این پست نحوه محدود کردن کاربرای شبکه رو به شبکه خارج از شبکه داخلی ( مثلاً اینترنت ) توضیح میدم
فرض میکنیم کاربرای ما دارای رنج IP 192.168.1.0/24 هستن و ما برای کل این محدوده یک پهنای باند ۵۱۲ در نظر می گیریم و برای تعدادی از این IP ها محدودیت های بیشتری اعمال میکنیم
تعیین محدودیت های پایینتر برای بعضی از کاربران فقط در صورتی که محدودیت اصلی به عنوان Parent قرار گیرد انجام پذیر است.
با فرض بر اینکه رنج آی پی هایی که می خواهییم مهدودیت پهنای باند را بر روی آنها اعمال کنیم ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰/۲۴ باشد به ترتیب مراحل زیر را انجام می دهیم
ابتدا کل subnet mask رو در یک queue کلی قرار می دهیم و یک پهنای باند کلی برای کل مجموعه در نظر می گیریم :
/queue simple add burst-limit=0/0 burst-threshold=0/0 burst-time=0s/0s direction=both disabled=no interface=all limit-at=0/0 max-limit=400M/400M name=master packet-marks="" parent=none priority=3 queue=default-small/default-small target-addresses=192.168.1.0/24 time=8h30m-19h30m,sun,mon,tue,wed,thu,sat total-queue=default-small بعد از ایجاد یک queue کلی باید برای تک تک کاربرا یک queue جدا تعریف کرد و اون رو زیر مجموعه queue اصلی قرار داد. من یک queue برای آی پی ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲ ایجاد می کنم و اون رو روی ۱۲۸/۱۲۸ Kb می بندم و parent اون رو میزارم master :/queue simple add burst-limit=0/0 burst-threshold=0/0 burst-time=0s/0s direction=both disabled=no interface=all limit-at=0/0 max-limit=128k/128k name= "Erfan Abedi" packet-marks="" parent=master priority=8 queue= default-small/default-small target-addresses=192.168.1.2/32 total-queue= default-small شما می تونید برای تک تک کاربرایی که به صورت دستی و یا DHCP به شبکه وصل هستن این queue ها رو ایجاد کنید .
در بسیاری از مواقع ما نیاز داریم تا کاربران مختلف را بستگی به نیاز آنها به شبکه محدود کنیم تا از کل پهنای باند موجود شبکه استفاده نکنند.
در این قسمت من محدود کردن کاربران رو بر اساس IP برای شما دوستان توضیح میدم که چطور میشه این تنظیمات رو اعمال کرد .
توی این پست نحوه محدود کردن کاربرای شبکه رو به شبکه خارج از شبکه داخلی ( مثلاً اینترنت ) توضیح میدم
فرض میکنیم کاربرای ما دارای رنج IP 192.168.1.0/24 هستن و ما برای کل این محدوده یک پهنای باند ۵۱۲ در نظر می گیریم و برای تعدادی از این IP ها محدودیت های بیشتری اعمال میکنیم
تعیین محدودیت های پایینتر برای بعضی از کاربران فقط در صورتی که محدودیت اصلی به عنوان Parent قرار گیرد انجام پذیر است.
با فرض بر اینکه رنج آی پی هایی که می خواهییم مهدودیت پهنای باند را بر روی آنها اعمال کنیم ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰/۲۴ باشد به ترتیب مراحل زیر را انجام می دهیم
ابتدا کل subnet mask رو در یک queue کلی قرار می دهیم و یک پهنای باند کلی برای کل مجموعه در نظر می گیریم :
/queue simple add burst-limit=0/0 burst-threshold=0/0 burst-time=0s/0s direction=both disabled=no interface=all limit-at=0/0 max-limit=400M/400M name=master packet-marks="" parent=none priority=3 queue=default-small/default-small target-addresses=192.168.1.0/24 time=8h30m-19h30m,sun,mon,tue,wed,thu,sat total-queue=default-small بعد از ایجاد یک queue کلی باید برای تک تک کاربرا یک queue جدا تعریف کرد و اون رو زیر مجموعه queue اصلی قرار داد. من یک queue برای آی پی ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲ ایجاد می کنم و اون رو روی ۱۲۸/۱۲۸ Kb می بندم و parent اون رو میزارم master :/queue simple add burst-limit=0/0 burst-threshold=0/0 burst-time=0s/0s direction=both disabled=no interface=all limit-at=0/0 max-limit=128k/128k name= "Erfan Abedi" packet-marks="" parent=master priority=8 queue= default-small/default-small target-addresses=192.168.1.2/32 total-queue= default-small شما می تونید برای تک تک کاربرایی که به صورت دستی و یا DHCP به شبکه وصل هستن این queue ها رو ایجاد کنید .
با استفاده از برخی دستورات مانند uname می‌توانید به اطلاعات اولیه در مورد سیستم لینوکس خود دست پیدا کنید
. این اطلاعات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- سیستم عامل (لینوکس)
- نام کامپیوتر
- شماره نسخه لینوکس
- معماری پردازنده در مثال زیر، با استفاده از دستور uname -a این اطلاعات استخراج شده است :
$ uname -a
Linux memphis 2.4.21 #1 Sun Aug 3 20:15:59 PDT 2003 i686 GNU/Linux
نام کامپیوتر در مثال بالا memphis است. از این نام برای شناسایی کامپیوتر در محیطهای اشتراکی مانند شبکه استفاده می‌شود. شماره 2.4.21 نشاندهنده شماره نسخه هسته لینوکس است.
با استفاده از دستور hostname می‌توانید نام کامپیوتر خود را تغییر دهید. به مثال زیر توجه کنید:
$ hostname travis
این دستور نام کامپیوتر را از memphis به travis تغییر می‌دهد. در صورتی که این دستور را به تنهایی تایپ نمایید، نام فعلی کامپیوترتان را به شما نشان خواهد داد:
$ hostname
memphis
هسته لینوکس
قلب سیستم عامل لینوکس هسته یا kernel نام دارد. هسته لایه بین شما و برنامه‌های کاربردی سیستم را با سخت افزار کامپیوتر تشکیل می‌دهد. با استفاده از فایلهای موجود در مسیر proc می‌توانید اطلاعات فراوانی را از هسته سیستم خود بدست آورید.
برای هر پروسه‌ای که اکنون در کامپیوتر شما در حال اجراست، یک دایرکتوری در مسیر proc ایجاد می‌شود که نام آن شماره پروسه مربوطه است.
برای نمایش محتویات فایلهای موجود در دایرکتوری proc، می‌توانید از دستور cat استفاده نمایید. برای مثال دستور:
$ cat /proc/version
شماره نسخه هسته را به شما نشان خواهد داد. بجز فایل version، فایلهای دیگری نیز وجود دارند که می‌توانید اطلاعات جالبی از آنها بدست آورید:
-cpuinfo : نوع پردازنده نصب شده در کامپیوترتان بعلاوه سرعت، خانواده و اطلاعات دیگر مربوط به آن را نشان می‌دهد.
-devices : ابزارهای بلاکی و کاراکتری موجود در کامپیوترتان را بعلاوه شماره های آنها نمایش می‌دهد.
-ioports : آدرس‌های درگاههای I/O روی کامپیوترتان را نمایش می‌دهد.
-meminfo : حاوی اطلاعاتی در مورد مصرف حافظه و فضای swap است. می‌توانید ببینید که کلا چه میزان حافظه وجود دارد و چه میزان از آن مصرف شده است.
-modules : لیست ماژولهایی که در حال حاضر در هسته نصب شده‌اند را نشان می‌دهد.
-mounts : لیست فایل سیستم‌هایی که در حال حاضر متصل هستند را نشان می‌دهد.
-partitions : حاوی نام پارتیشن‌های دیسک سخت شما و تعداد بلاک‌های موجود روی هر پارتیشن است. همچنین شماره ابزار major و minor آن نیز نمایش داده می‌شود.
-pci : لیست ابزارهای pci موجود در کامپیوترتان را نشان می‌دهد. همچنین می‌توانید اطلاعاتی مانند شماره bus، نام ابزارها، شماره‌های وقفه و ... را نیز بدست آورید.
-swaps: اطلاعات پارتیشن‌های swap متصل شده به سیستم فایل را نمایش می‌دهد. این اطلاعات شامل اندازه و مقدار فضای مصرف شده آنها نیز میباشد.
net/dev : اطلاعات مربوط به رابطهای شبکه (مانند کارتهای شبکه) فعال روی کامپیوتر را نشان می‌دهد.
. این اطلاعات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- سیستم عامل (لینوکس)
- نام کامپیوتر
- شماره نسخه لینوکس
- معماری پردازنده در مثال زیر، با استفاده از دستور uname -a این اطلاعات استخراج شده است :
$ uname -a
Linux memphis 2.4.21 #1 Sun Aug 3 20:15:59 PDT 2003 i686 GNU/Linux
نام کامپیوتر در مثال بالا memphis است. از این نام برای شناسایی کامپیوتر در محیطهای اشتراکی مانند شبکه استفاده می‌شود. شماره 2.4.21 نشاندهنده شماره نسخه هسته لینوکس است.
با استفاده از دستور hostname می‌توانید نام کامپیوتر خود را تغییر دهید. به مثال زیر توجه کنید:
$ hostname travis
این دستور نام کامپیوتر را از memphis به travis تغییر می‌دهد. در صورتی که این دستور را به تنهایی تایپ نمایید، نام فعلی کامپیوترتان را به شما نشان خواهد داد:
$ hostname
memphis
هسته لینوکس
قلب سیستم عامل لینوکس هسته یا kernel نام دارد. هسته لایه بین شما و برنامه‌های کاربردی سیستم را با سخت افزار کامپیوتر تشکیل می‌دهد. با استفاده از فایلهای موجود در مسیر proc می‌توانید اطلاعات فراوانی را از هسته سیستم خود بدست آورید.
برای هر پروسه‌ای که اکنون در کامپیوتر شما در حال اجراست، یک دایرکتوری در مسیر proc ایجاد می‌شود که نام آن شماره پروسه مربوطه است.
برای نمایش محتویات فایلهای موجود در دایرکتوری proc، می‌توانید از دستور cat استفاده نمایید. برای مثال دستور:
$ cat /proc/version
شماره نسخه هسته را به شما نشان خواهد داد. بجز فایل version، فایلهای دیگری نیز وجود دارند که می‌توانید اطلاعات جالبی از آنها بدست آورید:
-cpuinfo : نوع پردازنده نصب شده در کامپیوترتان بعلاوه سرعت، خانواده و اطلاعات دیگر مربوط به آن را نشان می‌دهد.
-devices : ابزارهای بلاکی و کاراکتری موجود در کامپیوترتان را بعلاوه شماره های آنها نمایش می‌دهد.
-ioports : آدرس‌های درگاههای I/O روی کامپیوترتان را نمایش می‌دهد.
-meminfo : حاوی اطلاعاتی در مورد مصرف حافظه و فضای swap است. می‌توانید ببینید که کلا چه میزان حافظه وجود دارد و چه میزان از آن مصرف شده است.
-modules : لیست ماژولهایی که در حال حاضر در هسته نصب شده‌اند را نشان می‌دهد.
-mounts : لیست فایل سیستم‌هایی که در حال حاضر متصل هستند را نشان می‌دهد.
-partitions : حاوی نام پارتیشن‌های دیسک سخت شما و تعداد بلاک‌های موجود روی هر پارتیشن است. همچنین شماره ابزار major و minor آن نیز نمایش داده می‌شود.
-pci : لیست ابزارهای pci موجود در کامپیوترتان را نشان می‌دهد. همچنین می‌توانید اطلاعاتی مانند شماره bus، نام ابزارها، شماره‌های وقفه و ... را نیز بدست آورید.
-swaps: اطلاعات پارتیشن‌های swap متصل شده به سیستم فایل را نمایش می‌دهد. این اطلاعات شامل اندازه و مقدار فضای مصرف شده آنها نیز میباشد.
net/dev : اطلاعات مربوط به رابطهای شبکه (مانند کارتهای شبکه) فعال روی کامپیوتر را نشان می‌دهد.
بررسی و آناليز امنيت در سيستم های عامل می بايست با ظرافت و در چارچوبی کاملا" علمی و با در نظر گرفتن تمامی واقعيت های موجود ، انجام تا امکان نگهداری و پشتيبانی سیستمها با در نظر گرفتن مجموعه تهديدات موجود و آتی ، بسرعت و بسادگی ميسر گردد .
اکثر حملات موفقيت آميز در اينترنت ، بدليل وجود نقاط آسيب پذير در تعدادی اندک از سرويس های سيستم های عامل متداول است . مهاجمان ، با فرصت طلبی خاص خود از روش های متعددی بمنظور سوء استفاده از نقاط ضعف امنيتی شناخته شده ، استفاده نموده و در اين راستا ابزارهای متنوع ، موثر و گسترده ای را بمنظور نيل به اهداف خود ، بخدمت می گيرند . مهاجمان ، در اين رهگذر متمرکز بر سازمان ها و موسساتی می گردند که هنوز مسائل موجود امنيتی ( حفره ها و نقاط آسيب پذير ) خود را برطرف نکرده و بدون هيچگونه تبعيضی آنان را بعنوان هدف ، انتخاب می نمايند پس با شناسائی و آناليز اينگونه نقاط آسيب پذير توسط کارشناسان امنيت اطلاعات ، سازمان ها و موسسات قادر به استفاده از مستندات علمی تدوين شده بمنظور برخورد منطقی با مشکلات موجود و ايجاد يک دیوار حفاظتی مناسب می باشند.
لینوکس و يونيکس ، از سيستم های عامل رايج در جهان بوده که امروزه در سطح بسيار وسيعی استفاده می گردد . تا کنون حملات متعددی توسط مهاجمين متوجه سيستم هائی بوده است که از يونيکس ( نسخه های متفاوت ) بعنوان سيستم عامل استفاده می نمايند . با توجه به حملات متنوع و گسترده انجام شده ، بایستی نحوه مقابله با این حملات و تهدیدات شناخته شده و راههای نفوذ سریعا ترمیم گردد و کاملا مسدود گردد .
عوامل متعددی در بروز اينگونه حملات نقش دارد: عدم آگاهی لازم مديران سيستم در خصوص ارتقاء امنيتی سيستم هائی که بر روی آنان نرم افزارهای مدیریت اطلاعات شبکه نصب یا بصورت غير ضروری اجراء می گردد و پيکربندی نامناسب برنامه ها ، نمونه هائی از عوامل فوق بوده و می تواند زمينه يک تهاجم از نوع DoS ، يک Buffer Overflow را فراهم سازد .
بمنظور حفاظت سیستم و ترمیم سریعتر نقاط آسيب پذير موارد زير پيشنهاد می گردد :
همیشه آخرين نسخه نرم افزارها ارائه شده را دريافت و آن را بر روی سيستم نصب نمائید.
بمنظور بهنگام سازی سیستم بایستی از تمامی Patch های ارائه شده توسط توليد کنندگان استفاده و در صورت امکان آن نرم افزار را به آخرين نسخه موجود ارتقاء دهيد . برای دريافت اطلاعات تکميلی از مقالات ارائه شده درسايت امنیتی CERT و بخش UNIX Security Checklist ، استفاده نمائيد .
فایروال موجود برروی سیستم را دقیقا نصب و با توجه به نیازهای امنیتی خود در سطح مناسب پیکربندی نمائید .
پورت های غیر ضروری یا در معرض تهدید را در سطح روتر و يا فايروال با توجه به توصیه های امنیتی موجود در رفرانسهای امنیتی بلاک block نمائيد .
آندسته از نرم افزارهای غیر ضروری که بصورت پیش فرض هنگام نصب سیستمهای عامل نصب میگردند و هیچ گونه استفاده عملی ندارند را غير فعال نمائید.
بمنظور پيچيده تر نمودن حملات اتوماتيک و يا جلوگیری از پویش غیر مجاز سيستم توسط مهاجمین ، به توصیه های امنیتی تهیه کنندگان نرم افزارها در سایتهای مربوطه یا سایر سایتهای امنیتی لینوکس و یونیکس دقیقا عمل کنید و هیچ نکته ای را از قلم نیندازید.
اکیدا استفاده از account هائی با رمز عبور ضعيف و يا فاقد رمز عبور را مسدود کنید . چون رمز عبور دارای نقشی حياتی و اساسی در ايجاد اولين سطح دفاع در يک سيستم اطلاعاتی بوده و از دست رفتن رمز عبور و يا ضعف آن می تواند سيستم را در معرض تهديدات جدی قرار دهد . مهاجمان پس از دستيابی به رمز عبور کاربران تائيد شده ( استفاده از مکانيزم های متفاوت ) قادر به دستيابی منابع سيستم و حتی تغيير در تنظيمات ساير account های تعريف شده و موجود بر روی سيستم خواهند بود،عملياتی که می تواند پيامدهای بسيار منفی را بدنبال داشته باشد .
در صورتيکه از account هائی استفاده می شود که بين کاربران متعدد و يا کارکنان موقت يک سازمان به اشتراک گذاشته شده و يا کاربران از رمزهای عبور بدرستی حفاظت?ننمايند، پتانسيل نفوذ به شبکه توسط يک مهاجم فراهم می گردد.
از يک برنامه پويشگر بهنگام شده که قادر به بررسی دقيق سيستم های رایانه ای بمنظور تشخيص نقاط آسيب باشد استفاده کنید. ( استفاده از نرم افرارها یا سایتهای خاص )
با عضويت در گروه های خبری نظير Symantec برای آگاهی از آخرين هشدارهای امنيتی اطلاعات خود را بهنگام نگاه دارید .
پياده سازی و استفاده از امکانات رمزنگاری نظیر OpenSSH درسرویسهای شبکه نظیر telnet ، SMTP ، POP3، IMAP ، rlogin ، HTTP ، و ....
اکثر حملات موفقيت آميز در اينترنت ، بدليل وجود نقاط آسيب پذير در تعدادی اندک از سرويس های سيستم های عامل متداول است . مهاجمان ، با فرصت طلبی خاص خود از روش های متعددی بمنظور سوء استفاده از نقاط ضعف امنيتی شناخته شده ، استفاده نموده و در اين راستا ابزارهای متنوع ، موثر و گسترده ای را بمنظور نيل به اهداف خود ، بخدمت می گيرند . مهاجمان ، در اين رهگذر متمرکز بر سازمان ها و موسساتی می گردند که هنوز مسائل موجود امنيتی ( حفره ها و نقاط آسيب پذير ) خود را برطرف نکرده و بدون هيچگونه تبعيضی آنان را بعنوان هدف ، انتخاب می نمايند پس با شناسائی و آناليز اينگونه نقاط آسيب پذير توسط کارشناسان امنيت اطلاعات ، سازمان ها و موسسات قادر به استفاده از مستندات علمی تدوين شده بمنظور برخورد منطقی با مشکلات موجود و ايجاد يک دیوار حفاظتی مناسب می باشند.
لینوکس و يونيکس ، از سيستم های عامل رايج در جهان بوده که امروزه در سطح بسيار وسيعی استفاده می گردد . تا کنون حملات متعددی توسط مهاجمين متوجه سيستم هائی بوده است که از يونيکس ( نسخه های متفاوت ) بعنوان سيستم عامل استفاده می نمايند . با توجه به حملات متنوع و گسترده انجام شده ، بایستی نحوه مقابله با این حملات و تهدیدات شناخته شده و راههای نفوذ سریعا ترمیم گردد و کاملا مسدود گردد .
عوامل متعددی در بروز اينگونه حملات نقش دارد: عدم آگاهی لازم مديران سيستم در خصوص ارتقاء امنيتی سيستم هائی که بر روی آنان نرم افزارهای مدیریت اطلاعات شبکه نصب یا بصورت غير ضروری اجراء می گردد و پيکربندی نامناسب برنامه ها ، نمونه هائی از عوامل فوق بوده و می تواند زمينه يک تهاجم از نوع DoS ، يک Buffer Overflow را فراهم سازد .
بمنظور حفاظت سیستم و ترمیم سریعتر نقاط آسيب پذير موارد زير پيشنهاد می گردد :
همیشه آخرين نسخه نرم افزارها ارائه شده را دريافت و آن را بر روی سيستم نصب نمائید.
بمنظور بهنگام سازی سیستم بایستی از تمامی Patch های ارائه شده توسط توليد کنندگان استفاده و در صورت امکان آن نرم افزار را به آخرين نسخه موجود ارتقاء دهيد . برای دريافت اطلاعات تکميلی از مقالات ارائه شده درسايت امنیتی CERT و بخش UNIX Security Checklist ، استفاده نمائيد .
فایروال موجود برروی سیستم را دقیقا نصب و با توجه به نیازهای امنیتی خود در سطح مناسب پیکربندی نمائید .
پورت های غیر ضروری یا در معرض تهدید را در سطح روتر و يا فايروال با توجه به توصیه های امنیتی موجود در رفرانسهای امنیتی بلاک block نمائيد .
آندسته از نرم افزارهای غیر ضروری که بصورت پیش فرض هنگام نصب سیستمهای عامل نصب میگردند و هیچ گونه استفاده عملی ندارند را غير فعال نمائید.
بمنظور پيچيده تر نمودن حملات اتوماتيک و يا جلوگیری از پویش غیر مجاز سيستم توسط مهاجمین ، به توصیه های امنیتی تهیه کنندگان نرم افزارها در سایتهای مربوطه یا سایر سایتهای امنیتی لینوکس و یونیکس دقیقا عمل کنید و هیچ نکته ای را از قلم نیندازید.
اکیدا استفاده از account هائی با رمز عبور ضعيف و يا فاقد رمز عبور را مسدود کنید . چون رمز عبور دارای نقشی حياتی و اساسی در ايجاد اولين سطح دفاع در يک سيستم اطلاعاتی بوده و از دست رفتن رمز عبور و يا ضعف آن می تواند سيستم را در معرض تهديدات جدی قرار دهد . مهاجمان پس از دستيابی به رمز عبور کاربران تائيد شده ( استفاده از مکانيزم های متفاوت ) قادر به دستيابی منابع سيستم و حتی تغيير در تنظيمات ساير account های تعريف شده و موجود بر روی سيستم خواهند بود،عملياتی که می تواند پيامدهای بسيار منفی را بدنبال داشته باشد .
در صورتيکه از account هائی استفاده می شود که بين کاربران متعدد و يا کارکنان موقت يک سازمان به اشتراک گذاشته شده و يا کاربران از رمزهای عبور بدرستی حفاظت?ننمايند، پتانسيل نفوذ به شبکه توسط يک مهاجم فراهم می گردد.
از يک برنامه پويشگر بهنگام شده که قادر به بررسی دقيق سيستم های رایانه ای بمنظور تشخيص نقاط آسيب باشد استفاده کنید. ( استفاده از نرم افرارها یا سایتهای خاص )
با عضويت در گروه های خبری نظير Symantec برای آگاهی از آخرين هشدارهای امنيتی اطلاعات خود را بهنگام نگاه دارید .
پياده سازی و استفاده از امکانات رمزنگاری نظیر OpenSSH درسرویسهای شبکه نظیر telnet ، SMTP ، POP3، IMAP ، rlogin ، HTTP ، و ....
انواع كابل در شبكه های كامپیوتری
امروزه از كابل های مختلفی در شبكه ها استفاده می گردد .نوع و سیستم كابل كشی استفاده شده در یك شبكه بسیار حائز اهمیت است . در صورتی كه قصد داشتن شبكه ای را داریم كه دارای حداقل مشكلات باشد و بتواند با استفاده مفید از پهنای باند به درستی خدمات خود را در اختیار كاربران قرار دهد ، می بایست از یك سیستم كابلینگ مناسب ، استفاده گردد . در زمان طراحی یك شبكه می بایست با رعایت مجموعه قوانین موجود در خصوص سیستم كابلینگ، شبكه ای با حداقل مشكلات را طراحی نمود .با این كه استفاده از شبكه های بدون كابل نیز در ابعاد وسیعی گسترش یافته است ، ولی هنوز بیش از 95 درصد سازمان ها و موسسات از سیستم های شبكه ای مبتنی بر كابل، استفاده می نمایند .ایده های اولیه
ایده مبادله اطلاعات به صورت دیجیتال ، تفكری جدید در عصر حاضر محسوب می گردد. درسال 1844 فردی با نام "ساموئل مورس" ، یك پیام را از Washington D.C به Baltimore و با استفاده از اختراع جدید خود (تلگراف)، ارسال نمود . با این كه از آن موقع زمانی زیادی گذشته است و ما امروزه شاهد شبكه های كامپیوتری بزرگ و در عین حال پیچیده ای می باشیم ولی می توان ادعا نمود كه اصول كار ، همان اصول و مفاهیم گذشته است .
كدهای مورس ، نوع خاصی از سیستم باینری می باشند كه از نقطه و خط فاصله با تركیبات متفاوت به منظور ارائه حروف و اعداد ، استفاده می نماید . شبكه های مدرن داده از یك و صفر ، استفاده می نمایند . بزگترین تفاوت موجود بین سیستم های مدرن مبادله اطلاعات و سیستم پیشنهادی "مورس " ، سرعت مبادله اطلاعات در آنان است.تلگراف های اواسط قرن 19 ، قادر به ارسال چهار تا پنج نقطه و یا خط فاصله در هر ثانیه بودند ، در حالی كه هم اینك كامپیوترها با سرعتی معادل یك گیگابیت در ثانیه با یكدیگر ارتباط برقرار می نمایند (ارسال 1،000،000،000 صفر و یا یك در هر ثانیه).
تلگراف و تله تایپ رایتر ، پیشگام مبادله داده می باشند . در طی سی و پنج سال اخیر همه چیز با سرعت بالا و غیرقابل تصوری تغییر نموده است. ضرورت ارتباط كامپیوترها با یكدیگر و با سرعت بالا ، مهمترین علل پیاده سازی تجهیزات شبكه ای سریع ، كابل هائی با مشخصات بالا و سخت افزارهای ارتباطی پیشرفته است .پیاده سازی تكنولوژی های جدید شبكه
اترنت در سال 1970 توسط شركت زیراكس و در مركز تحقیقاتPalo Alto در كالیفرنیا پیاده سازی گردید . در سال 1979 شركت هایDEC و اینتل با پیوستن به زیراكس ، سیستم اترنت را برای استفاده عموم ، استاندارد نمودند . اولین مشخصه استاندارد در سال 1980 توسط سه شركت فوق و با نام Ethernet Blue Book ارائه گردید . ( استانداردDIX ) .
اترنت یك سیستم ده مگابیت در ثانیه است ( ده میلیون صفر و یا یك در ثانیه) كه از یك كابل كواكسیال بزرگ به عنوان ستون فقرات و كابل های كواكسیال كوتاه در فواصل 5 / 2 متر به منظور ایستگاههای كاری استفاده می نماید . كابل كواكسیالی كه به عنوان ستون فقرات استفاده می گردد ،Thick Ethernet و یا10Basee5 نامیده می شود كه در آن 10 به سرعت انتقال اطلاعات در شبكه اشاره داشته ( 10 مگابیت در ثانیه ) و واژهBase نشاندهنده سیستمBase band است . در سیستم فوق ، از تمامی پهنای باند به منظور انتقال اطلاعات استفاده می گردد . درBroad band به منظور استفاده همزمان ، پهنای باند به كانال های متعددی تقسیم می گردد . عدد 5 نیز شكل خلاصه شده ای برای نشان دادن حداكثر طول كابلی است كه می توان استفاده نمود ( در این مورد خاص 500 متر ) .
موسسهIEEE در سال 1983 نسخه رسمی استاندارد اترنت را با نامIEEE 802.3 و در سال 1985 ، نسخه شماره دو را با نامIEEE 802.3a ارائه نمود . این نسخه با نامThin Ethernet و یا10Base2 معروف گردید. ( حداكثر طول كابل 185 متر می باشد و عدد 2 نشاندهنده این موضوع است كه طول كابل می تواند تا مرز 200 متر نیز برسد )
از سال 1983 تاكنون ، استانداردهای متفاوتی ارائه شده است كه یكی از اهداف مهم آنان ، تامین پهنای باند مناسب به منظور انتقال اطلاعات است . ما امروزه شاهد رسیدن به مرز گیگابیت در شبكه های كامپیوتری می باشیم .كابل های (UTP (Unshielded Twisted Pair
كابلUTP یكی از متداولترین كابل های استفاده شده در شبكه های مخابراتی و كامپیوتری است . از كابل های فوق ، علاوه بر شبكه های كامپیوتری در سیستم های تلفن نیز استفاده می گردد (CAT1 ). شش نوع كابلUTP متفاوت وجود داشته كه می توان با توجه به نوع شبكه و اهداف مورد نظر از آنان استفاده نمود . كابلCAT5 ، متداولترین نوع كابلUTP محسوب می گردد .مشخصه های كابل UTP
با توجه به مشخصه های كابل هایUTP ، امكان استفاده ، نصب و توسعه سریع و آسان آنان ، فراهم می آورد . جدول زیر انواع كابل هایUTP را نشان می دهد : موارد استفادهسرعت انتقال اطلاعات
گروه
سیستم های قدیمی تلفن ،ISDN و مودم
حداكثر تا یك مگابیت در ثانیه
CAT1
شبكه هایToken Ring
حداكثر تا چهار مگابیت در ثانیه
CAT2
شبكه هایToken ring و10BASE-T
حداكثر تا ده مگابیت در ثانیه
CAT3
شبكه هایToken Ring
حداكثر تا شانزده مگابیت در ثانیه
CAT4
اترنت ( ده مگابیت در ثانیه ) ، اترنت سریع ( یكصد مگابیت در ثانیه ) و شبكه هایToken Ring ( شانزده مگابیت در ثانیه )
حداكثر تا یكصد مگابیت در ثانیهCAT5
شبكه هایGigabit Ethernet
حداكثر تا یكهزار مگابیت در ثانیهCAT5e
شبكه هایGigabit Ethernet
حداكثر تا یكهزار مگابیت در ثانیهCAT6
توضیحات :
تقسیم بندی هر یك از گروه های فوق بر اساس نوع كابل مسی وJack انجام شده است .
از كابل هایCAT1 ، به دلیل عدم حمایت ترافیك مناسب، در شبكه های كامپیوتری استفاده نمی گردد .
از كابل های گروه CAT2, CAT3, CAT4, CAT5 وCAT6 در شبكه ها استفاده می گردد .كابل های فوق ، قادر به حمایت از ترافیك تلفن و شبكه های كامپیوتری می باشند .
از كابل هایCAT2 در شبكه هایToken Ring استفاده شده و سرعتی بالغ بر 4 مگابیت در ثانیه را ارائه می نمایند .
برای شبكه هائی با سرعت بالا ( یكصد مگا بیت در ثانیه ) از كابل هایCAT5 و برای سرعت ده مگابیت در ثانیه از كابل هایCAT3 استفاده می گردد.
در كابل هایCAT3 ,CAT4 وCAT5 از چهار زوج كابل مسی استفاده شده است .CAT5 نسبت بهCAT3 دارای تعداد بیشتری پیچش در هر اینچ می باشد . بنابراین این نوع از كابل ها سرعت و مسافت بیشتر ی را حمایت می نمایند .
از كابل هایCAT3 وCAT4 در شبكه هایToken Ring استفاده می گردد .
حداكثر مسافت در كابل هایCAT3 ، یكصد متر است .
حداكثر مسافت در كابل هایCAT4 ، دویست متر است .
كابلCAT6 با هدف استفاده در شبكه های اترنت گیگابیت طراحی شده است . در این رابطه استانداردهائی نیز وجود دارد كه امكان انتقال اطلاعات گیگابیت بر روی كابل هایCAT5 را فراهم می نماید( CAT5e ) .كابل هایCAT6 مشابه كابل هایCAT5 بوده ولی بین 4 زوج كابل آنان از یك جداكننده فیزیكی به منظور كاهش پارازیت های الكترومغناطیسی استفاده شده و سرعتی بالغ بر یكهزار مگابیت در ثانیه را ارائه می نمایند.
منبع : صفحه اصلي شركت خدمات كامپيوتري سخاروش| Sakha Ravesh Co.
امروزه از كابل های مختلفی در شبكه ها استفاده می گردد .نوع و سیستم كابل كشی استفاده شده در یك شبكه بسیار حائز اهمیت است . در صورتی كه قصد داشتن شبكه ای را داریم كه دارای حداقل مشكلات باشد و بتواند با استفاده مفید از پهنای باند به درستی خدمات خود را در اختیار كاربران قرار دهد ، می بایست از یك سیستم كابلینگ مناسب ، استفاده گردد . در زمان طراحی یك شبكه می بایست با رعایت مجموعه قوانین موجود در خصوص سیستم كابلینگ، شبكه ای با حداقل مشكلات را طراحی نمود .با این كه استفاده از شبكه های بدون كابل نیز در ابعاد وسیعی گسترش یافته است ، ولی هنوز بیش از 95 درصد سازمان ها و موسسات از سیستم های شبكه ای مبتنی بر كابل، استفاده می نمایند .ایده های اولیه
ایده مبادله اطلاعات به صورت دیجیتال ، تفكری جدید در عصر حاضر محسوب می گردد. درسال 1844 فردی با نام "ساموئل مورس" ، یك پیام را از Washington D.C به Baltimore و با استفاده از اختراع جدید خود (تلگراف)، ارسال نمود . با این كه از آن موقع زمانی زیادی گذشته است و ما امروزه شاهد شبكه های كامپیوتری بزرگ و در عین حال پیچیده ای می باشیم ولی می توان ادعا نمود كه اصول كار ، همان اصول و مفاهیم گذشته است .
كدهای مورس ، نوع خاصی از سیستم باینری می باشند كه از نقطه و خط فاصله با تركیبات متفاوت به منظور ارائه حروف و اعداد ، استفاده می نماید . شبكه های مدرن داده از یك و صفر ، استفاده می نمایند . بزگترین تفاوت موجود بین سیستم های مدرن مبادله اطلاعات و سیستم پیشنهادی "مورس " ، سرعت مبادله اطلاعات در آنان است.تلگراف های اواسط قرن 19 ، قادر به ارسال چهار تا پنج نقطه و یا خط فاصله در هر ثانیه بودند ، در حالی كه هم اینك كامپیوترها با سرعتی معادل یك گیگابیت در ثانیه با یكدیگر ارتباط برقرار می نمایند (ارسال 1،000،000،000 صفر و یا یك در هر ثانیه).
تلگراف و تله تایپ رایتر ، پیشگام مبادله داده می باشند . در طی سی و پنج سال اخیر همه چیز با سرعت بالا و غیرقابل تصوری تغییر نموده است. ضرورت ارتباط كامپیوترها با یكدیگر و با سرعت بالا ، مهمترین علل پیاده سازی تجهیزات شبكه ای سریع ، كابل هائی با مشخصات بالا و سخت افزارهای ارتباطی پیشرفته است .پیاده سازی تكنولوژی های جدید شبكه
اترنت در سال 1970 توسط شركت زیراكس و در مركز تحقیقاتPalo Alto در كالیفرنیا پیاده سازی گردید . در سال 1979 شركت هایDEC و اینتل با پیوستن به زیراكس ، سیستم اترنت را برای استفاده عموم ، استاندارد نمودند . اولین مشخصه استاندارد در سال 1980 توسط سه شركت فوق و با نام Ethernet Blue Book ارائه گردید . ( استانداردDIX ) .
اترنت یك سیستم ده مگابیت در ثانیه است ( ده میلیون صفر و یا یك در ثانیه) كه از یك كابل كواكسیال بزرگ به عنوان ستون فقرات و كابل های كواكسیال كوتاه در فواصل 5 / 2 متر به منظور ایستگاههای كاری استفاده می نماید . كابل كواكسیالی كه به عنوان ستون فقرات استفاده می گردد ،Thick Ethernet و یا10Basee5 نامیده می شود كه در آن 10 به سرعت انتقال اطلاعات در شبكه اشاره داشته ( 10 مگابیت در ثانیه ) و واژهBase نشاندهنده سیستمBase band است . در سیستم فوق ، از تمامی پهنای باند به منظور انتقال اطلاعات استفاده می گردد . درBroad band به منظور استفاده همزمان ، پهنای باند به كانال های متعددی تقسیم می گردد . عدد 5 نیز شكل خلاصه شده ای برای نشان دادن حداكثر طول كابلی است كه می توان استفاده نمود ( در این مورد خاص 500 متر ) .
موسسهIEEE در سال 1983 نسخه رسمی استاندارد اترنت را با نامIEEE 802.3 و در سال 1985 ، نسخه شماره دو را با نامIEEE 802.3a ارائه نمود . این نسخه با نامThin Ethernet و یا10Base2 معروف گردید. ( حداكثر طول كابل 185 متر می باشد و عدد 2 نشاندهنده این موضوع است كه طول كابل می تواند تا مرز 200 متر نیز برسد )
از سال 1983 تاكنون ، استانداردهای متفاوتی ارائه شده است كه یكی از اهداف مهم آنان ، تامین پهنای باند مناسب به منظور انتقال اطلاعات است . ما امروزه شاهد رسیدن به مرز گیگابیت در شبكه های كامپیوتری می باشیم .كابل های (UTP (Unshielded Twisted Pair
كابلUTP یكی از متداولترین كابل های استفاده شده در شبكه های مخابراتی و كامپیوتری است . از كابل های فوق ، علاوه بر شبكه های كامپیوتری در سیستم های تلفن نیز استفاده می گردد (CAT1 ). شش نوع كابلUTP متفاوت وجود داشته كه می توان با توجه به نوع شبكه و اهداف مورد نظر از آنان استفاده نمود . كابلCAT5 ، متداولترین نوع كابلUTP محسوب می گردد .مشخصه های كابل UTP
با توجه به مشخصه های كابل هایUTP ، امكان استفاده ، نصب و توسعه سریع و آسان آنان ، فراهم می آورد . جدول زیر انواع كابل هایUTP را نشان می دهد : موارد استفادهسرعت انتقال اطلاعات
گروه
سیستم های قدیمی تلفن ،ISDN و مودم
حداكثر تا یك مگابیت در ثانیه
CAT1
شبكه هایToken Ring
حداكثر تا چهار مگابیت در ثانیه
CAT2
شبكه هایToken ring و10BASE-T
حداكثر تا ده مگابیت در ثانیه
CAT3
شبكه هایToken Ring
حداكثر تا شانزده مگابیت در ثانیه
CAT4
اترنت ( ده مگابیت در ثانیه ) ، اترنت سریع ( یكصد مگابیت در ثانیه ) و شبكه هایToken Ring ( شانزده مگابیت در ثانیه )
حداكثر تا یكصد مگابیت در ثانیهCAT5
شبكه هایGigabit Ethernet
حداكثر تا یكهزار مگابیت در ثانیهCAT5e
شبكه هایGigabit Ethernet
حداكثر تا یكهزار مگابیت در ثانیهCAT6
توضیحات :
تقسیم بندی هر یك از گروه های فوق بر اساس نوع كابل مسی وJack انجام شده است .
از كابل هایCAT1 ، به دلیل عدم حمایت ترافیك مناسب، در شبكه های كامپیوتری استفاده نمی گردد .
از كابل های گروه CAT2, CAT3, CAT4, CAT5 وCAT6 در شبكه ها استفاده می گردد .كابل های فوق ، قادر به حمایت از ترافیك تلفن و شبكه های كامپیوتری می باشند .
از كابل هایCAT2 در شبكه هایToken Ring استفاده شده و سرعتی بالغ بر 4 مگابیت در ثانیه را ارائه می نمایند .
برای شبكه هائی با سرعت بالا ( یكصد مگا بیت در ثانیه ) از كابل هایCAT5 و برای سرعت ده مگابیت در ثانیه از كابل هایCAT3 استفاده می گردد.
در كابل هایCAT3 ,CAT4 وCAT5 از چهار زوج كابل مسی استفاده شده است .CAT5 نسبت بهCAT3 دارای تعداد بیشتری پیچش در هر اینچ می باشد . بنابراین این نوع از كابل ها سرعت و مسافت بیشتر ی را حمایت می نمایند .
از كابل هایCAT3 وCAT4 در شبكه هایToken Ring استفاده می گردد .
حداكثر مسافت در كابل هایCAT3 ، یكصد متر است .
حداكثر مسافت در كابل هایCAT4 ، دویست متر است .
كابلCAT6 با هدف استفاده در شبكه های اترنت گیگابیت طراحی شده است . در این رابطه استانداردهائی نیز وجود دارد كه امكان انتقال اطلاعات گیگابیت بر روی كابل هایCAT5 را فراهم می نماید( CAT5e ) .كابل هایCAT6 مشابه كابل هایCAT5 بوده ولی بین 4 زوج كابل آنان از یك جداكننده فیزیكی به منظور كاهش پارازیت های الكترومغناطیسی استفاده شده و سرعتی بالغ بر یكهزار مگابیت در ثانیه را ارائه می نمایند.
منبع : صفحه اصلي شركت خدمات كامپيوتري سخاروش| Sakha Ravesh Co.
برای تست سرعت آپلود ، دانلود و تست پینگ تایم در محیط cli برنامه رایگانی رو در مخزن گیت هاب پیدا کردم که با پایتون نوشته شده و به راحتی در محیط ترمینال لینوکس قابل اجرا هستش . تست هم از طریق
سایت speedtest انجام میشه . برای اجرای این برنامه حتما باید در سرور شما پایتون ۲.۴ یا ۳.۴ نصب باشه . طریقه نصب هم بصورت زیر هستش :
ترمینال رو باز کرده و به ترتیب زیر عمل کنید :
۱ : دانلود برنامه :
کد: wget https://raw.githubusercontent.com/sivel/speedtest-cli/master/speedtest.py ۲ : دادن دسترسی لازم به فایل دانلود شده :
کد: chmod a+rx speedtest.py ۳ : انتقال فایل به مسیر ذکر شده :
کد: sudo mv speedtest.py /usr/local/bin/speedtest-cli ۴ : تغییر owner فایل به root :
کد: sudo chown root:root /usr/local/bin/speedtest-cli خب تموم شد . برای تست کافیه کامند زیر رو در ترمینال وارد کنید :
کد: speedtest-cli اگه تمایل دارید همراه تست سرعت ، عکس تست سرعت و پینگ هم برای شما از سایت speedtest ایجاد بشه ، از کامند زیر استفاده کنید :
کد: speedtest-cli --share تمایل دارید لوکیشن تست سرعت و پینگ رو از دیفالت به لوکیشن انتخابی خودتون تغییر بدید ؟ با کامند زیر لوکیشنها رو لیست کنید :
کد: speedtest-cli --list خب حالا با آیدی لوکیشن خودتون تست سرعت و پینگ بگیرید ، دستور نمونه مثل زیر خواهد بود :
کد: speedtest-cli --server 7727
امیدوارم مشکلات دوستان عزیز با این اپلیکیشن تا حدودی مرتفع بشه .
سایت speedtest انجام میشه . برای اجرای این برنامه حتما باید در سرور شما پایتون ۲.۴ یا ۳.۴ نصب باشه . طریقه نصب هم بصورت زیر هستش :
ترمینال رو باز کرده و به ترتیب زیر عمل کنید :
۱ : دانلود برنامه :
کد: wget https://raw.githubusercontent.com/sivel/speedtest-cli/master/speedtest.py ۲ : دادن دسترسی لازم به فایل دانلود شده :
کد: chmod a+rx speedtest.py ۳ : انتقال فایل به مسیر ذکر شده :
کد: sudo mv speedtest.py /usr/local/bin/speedtest-cli ۴ : تغییر owner فایل به root :
کد: sudo chown root:root /usr/local/bin/speedtest-cli خب تموم شد . برای تست کافیه کامند زیر رو در ترمینال وارد کنید :
کد: speedtest-cli اگه تمایل دارید همراه تست سرعت ، عکس تست سرعت و پینگ هم برای شما از سایت speedtest ایجاد بشه ، از کامند زیر استفاده کنید :
کد: speedtest-cli --share تمایل دارید لوکیشن تست سرعت و پینگ رو از دیفالت به لوکیشن انتخابی خودتون تغییر بدید ؟ با کامند زیر لوکیشنها رو لیست کنید :
کد: speedtest-cli --list خب حالا با آیدی لوکیشن خودتون تست سرعت و پینگ بگیرید ، دستور نمونه مثل زیر خواهد بود :
کد: speedtest-cli --server 7727
امیدوارم مشکلات دوستان عزیز با این اپلیکیشن تا حدودی مرتفع بشه .
کسانیکه با توزیع های بر پایه ردهت مانند RHEL , Fedora , CentOS کار کرده اند برای راه اندازی ، توقف ، شروع مجدد و بارگزاری مجدد از دستور Service استفاده می کنند و وقتی وارد توزیع های بر پایه دبین مثل اوبونتو و دبین می شوند با این مشکل مواجه می شوند که مثلا برای شروع مجدد سرویس آپاچی باید این دستور را اجرا کنند /etc/init.d/apache2 restart در این اموزش به شیوه نصب و استفاده از دستور Service در دبین خواهیم پرداخت.
* برای اضافه کردن دستور سرویس به دبین باید بسته Sysvconfig را نصب کنیم .برای این منظور بدین ترتیب عمل کنید : apt-get install sysvconfig شکل استفاده از دستور همانند ردهت می باشد : service [service-name] restart
service [service-name] stop
service [service-name] start بطور مثال برای شروع سرویس آپاچی بدین صورت عمل می کنیم : service apache2 strat البته مزیت استفاده از شیوه ابتدایی که در ابتدای آموزش بیان شد در اینست که نیازی نیست تا اسم سرویس را بطور کامل بیاد داشته باشیم بدلیل انکه وقتی در دایرکتوری مورد نظر قرار گرفتیم با زدن کلید Tab اسم سرویس کامل می شود. ممکن است بگویید که در ردهت هم اینچنین مشکلاتی ممکن است رخ دهد ، ولی مشکل دبین در اینست که ورژن بسته هایی که نصب می کنید را در انتهای نام سرویس ذکر می کند که این مورد در ردهت وجود ندارد. از دستور Sysvconfig بصورت گرافیکی هم می توان بهره گرفت.با اجرای دستور sysvconfig بدون اضافه کردن پارامتر محیط گرافیکی مانند شکل زیر ظاهر می گردد.
مشاهده می کنید که امکان فعال یا غیرفعال کردن سرویس ها در زمان Start up را خواهید داشت
به نحوه کارکرد آنها پرداخته ایم.
* برای اضافه کردن دستور سرویس به دبین باید بسته Sysvconfig را نصب کنیم .برای این منظور بدین ترتیب عمل کنید : apt-get install sysvconfig شکل استفاده از دستور همانند ردهت می باشد : service [service-name] restart
service [service-name] stop
service [service-name] start بطور مثال برای شروع سرویس آپاچی بدین صورت عمل می کنیم : service apache2 strat البته مزیت استفاده از شیوه ابتدایی که در ابتدای آموزش بیان شد در اینست که نیازی نیست تا اسم سرویس را بطور کامل بیاد داشته باشیم بدلیل انکه وقتی در دایرکتوری مورد نظر قرار گرفتیم با زدن کلید Tab اسم سرویس کامل می شود. ممکن است بگویید که در ردهت هم اینچنین مشکلاتی ممکن است رخ دهد ، ولی مشکل دبین در اینست که ورژن بسته هایی که نصب می کنید را در انتهای نام سرویس ذکر می کند که این مورد در ردهت وجود ندارد. از دستور Sysvconfig بصورت گرافیکی هم می توان بهره گرفت.با اجرای دستور sysvconfig بدون اضافه کردن پارامتر محیط گرافیکی مانند شکل زیر ظاهر می گردد.
مشاهده می کنید که امکان فعال یا غیرفعال کردن سرویس ها در زمان Start up را خواهید داشت
به نحوه کارکرد آنها پرداخته ایم.
يکي از نخستين سوالاتي که در ذهن هر کاربري که به تازگي نام لينوکس به
گوشش خورده است، مطرح مي شود، اين است که خوب لينوکس چه تفاوتي
با ويندوز دارد؟ من در اين مقاله قصد دارم بدون اينکه وارد مسائل خيلي
فني شوم، اين موضوع را تشريح کنم.
لينوکس چيست؟
است. هسته، بخش اصلي Kernel)) لينوکس به خودي خود، يک هسته
سيستم عامل را تشکيل مي دهد که کار آن کنترل داده ها، مديريت حافظه،
سخت افزار، ورود و خروج داده ها و تمامي موارد اصلي سيستم عامل
مي باشد. همانطور که گفتم، لينوکس به خودي خود سيستم عامل به شمار
گنو OpenSource)) نمي رود، بلکه با استفاده از ابزارهايي که پروژه بازمتن
براي آن توليد کرده است، تبديل به يک سيستم عامل کامل مي شود GNU))
GNU/Linux (به همين دليل است که لينوکس را معمولا گنو/لينوکس يا
مي نامند) و با اضافه کردن ساير نرم افزارهاي بازمتن به آن، مي توان از آن
در موارد متعددي مانند سرويس دهنده ها، ايستگاه هاي کاري، کامپيوترهاي
روي ميزي، ابر رايانه ها، ابزارهاي صنعتي و پزشکي که داراي سيستم هاي
مي باشند و... استفاده کرد. Embedded)) درونه اي
از نظر فني، لينوکس را مي توان نمونه بازمتن سيست معامل يونيکس ناميد.
پياده سازي شده و کاملا با آن سازگار POSIX زيرا بر اساس استاندارد
است. بنابراين لينوکس را مي توان نواده سيستم عامل پرسابقه و مستحکم
يونيکس دانست که البته خواص خوب آنرا نيز به ارث برده است. اکنون
تفاوت هاي اصلي لينوکس و ويندوز را با هم م يشماريم:
لينوکس : سيستم عامل آزاد
لينوکس يک سيستم عامل آزاد و بازمتن است. کد منبع آن در اختيار همگان
قرار دارد و همه مي توانند در کدهاي آن تغيير ايجاد کرده و بنا به نيازشان
استفاده کنند. آزاد و در دسترس بودن کدهاي منبع سبب مي شود تا بتوانيد
از طرز کارکرد دقيق سيستم عامل مطلع شويد. شما لينوکس را مي توانيد به
هر تعداد کپي کرده و بين دوستانتان پخش کنيد. در سمت مقابل، ويندوز
يک سيستم عامل اختصاصي است که کد منبع آن سري نگهداشته شده است و
براي همگان در دسترس نيست. شما نمي توانيد بفهميد که واقعا در زير
سيستم عامل ويندوزتان چه مي گذرد؟ آيا يک برنامه جاسوسي در آن پنهان
نشده است؟ بعيد نيست. سيستم عامل ويندوز رايگان نبوده و تحت حمايت
قانون کپي رايت قرار دارد. شما نمي توانيد آنرا کپي کرده و پخش کنيد. در
صورت اين کار شما خلاف کار هستيد و جريمه و مجازات خواهيد شد. (فعلا
۶ سال آينده بله) - نه در ايران ولي در ۴
لينوکس را به هواپيمايي تشبيه کرده اند که هر قسمت از انرا در جايي
ساخته اند. لينوکس واقعا محصول کشور خاصي نيست. تعداد زيادي از مردم
در سرتاسر جهان در حال کار بر روي آن و توسعه آن هستند. تعداد برنامه
نويساني که روي بخش هاي مختلف سيستم عامل لينوکس کار مي کنند، به
حدود ۴۰۰ هزار نفر مي رسد، در حالي که تعداد کل برنامه نويسان
مايکروسافت کمتر از ۱۰۰۰۰ نفر است. همين، تفاوت کيفيت کار را مشخص
م يکند.
شما با سيستم عامل لينوکس آزاد هستيد. لازم نداريد تا از نرم افزارهاي
اختصاصي استفاده کنيد و تحت انقياد آنها در آييد.
لينوکس : سرعت، قدرت، پايداري
همانطور که گفتم، لينوکس نواده سيستم عامل يونيکس است. بنابراين ساختار
کلي اين سيستم عامل کاملا با ويندوز متفاوت است. اين به اين معني است که
مثلا شما نخواهيد توانست برنامه هايي که در ويندوز داريد، روي لينوکس
اجرا نماييد (البته راه هايي وجود دارد – شبيه سازها - ولي در حالت عادي
خير). يکي از خواص اصلي سيستم عامل هاي خانواده يونيکس، پايداري و
استقامت بسيار بالاي آنهاست. اين سيستم عامل ها به اين راحتي ها خراب
نشده و به ندرت نياز به بوت مجدد پيدا مي کنند. لينوکس هايي وجود دارند
که شما مي توانيد سالها بدون نياز به بوت، از آنها استفاده نماييد. در سمت
مقابل، حتي جديدترين و پايدارترين سيستم هاي ويندوز به اندازه يک موي
لينوکس پايدار نيستند. براي بکارگيري سيستم هاي ويندوز به عنوان سرويس
دهنده به حافظه و پردازنده هاي قويتري نياز داريد و مطمئن باشيد اگر هر
هفته آنرا بوت نکنيد، از کار خواهد افتاد!
من حدود ۲ سال است با اين سيستم عامل کار م يکنم. تنها يکبار مجبور
شده ام بدليل اشکال در کارت صوتي آنرا بوت کنم. (فقط کارت صوتي از کار
افتاده بود!) در صورتي که در ويندوز، شما اگر خيلي شانس داشته باشيد،
۳ مشکل را که منجر به بوت خواهند شد، خواهيد داشت. - حتما هفته اي ۲
معمولا سيستم عامل لينوکس به راحتي خراب نمي شود و برعکس ويندوز
مجبور نيستيد تا آنرا هر چندماه يکبار مجددا نصب کنيد. حتي برخي از انواع
مشهور هستند. اين گونه سيستم ها « يکبار براي تمامي عمر » لينوکس به نصب
را مي توانيد حين کار و حتي بدون بوت، به نسخه هاي جديدتر ارتقا دهيد.
لينوکس : امنيت، امنيت، امنيت
امروزه در دنيايي متکي بر فناوري اطلاعات زندگي مي کنيم که هر لحظه به
خطر افتادن جريان اطلاعات منجر به بروز خسارت هاي تجاري جبران
امن تر Platform)) ناپذيري خواهد شد. امروزه همه به دنبال يک سکوي
براي اجراي برنامه هاي کاربردي و سروي دهنده ها هستند. لينوکس
حرف هاي زيادي براي گفتن در سمت امنيت دارد. بسياري از قابليت هاي
امنيتي که در ويندوز وجود ندارند و يا فقط با اضافه کردن نرم افزارهاي
اضافي قابل دسترسي مي باشند، بطور دروني و پيش گزيده در لينوکس
پياده سازي شده اند. لينوکس از ابتدا براي محيط هاي شبکه اي و چند کاربره
طراحي شده است و همين باعث رعايت مسائل امنيتي از ابتدا در ان شده
است، درحالي که ويندوز اينگونه نبوده و درحال حاضر نيز از نظر امنيتي
داراي نقاط ضعف فراواني است. مثلا يک برنامه مخرب با استفاده از همين
ضعف هاي امنيتي مي تواند کل سيستم عامل را نابود کند، ولي در صورتي که
مورد مشابهي در لينوکس وجود داشته باشد، حداکثر به دايرکتوري خانگي
کاربر اجرا کننده آسيب خواهد رسيد، نه کل سيستم عامل.
اينطور نيست که لينوکس فاقد هر گونه اشکال امنيتي باشد، خير، ولي باز
بودن کد منبع آن باعث مي شود تا بسياري از اشکالات امنيتي پيش از ايجاد
خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نويسي برنامه بر ملا شده و رفع
شوند. در صورتي که اشکالي نيز در برنامه هاي منتشر شده يافت شود،
بدليل موجود بودن کد منبع سريعا برطرف مي گردد. در صورتي که در
سيستم عامل ويندوز شما بايد منتظر مايکروسافت بمانيد و بمانيد و بمانيد.
سيستم عامل ويندوز داراي اشکالات امنيتي بسياري است که به راحتي هم
کشف نمي شوند و هنگامي کشف مي شوند که خسارات جبران ناپذيري در
اثر حمله از طريق آن ضعف هاي امنيتي رخ دهد که امثال آنرا شاهد هستيم.
مي توان ادعا کرد که تقريبا هيچ ويروسي براي لينوکس وجود ندارد و اين
درحالي است که ساليانه بيش از ۱۰۰۰ ويروس و کرم مختلف براي
سيستم عامل ويندوز ايجاد مي شود. اين بخاطر عدم گسترده بودن لينوکس
نيست (حدود ۷۰ درصد از سايت هاي وب در جهان بر روي سيستم عامل
لينوکس و سرويس دهنده وب آپاچي درحال اجرا هستند) بلکه بدليل وجود
حفره هاي امنيتي متعدد ويندوز و سياست انحصار گرايي مايکروسافت است.
يعني چه؟ مايکروسافت طوري رفتار و سياست گذاري کرده است که
مشتريان خود را تنها به محصولات خودش عادت دهد. بسياري از کاربران
ويندوز از اينترنت اکسپلورر و آتلوک براي مرور وب و پست الکترونيک
استفاده مي کنند. من به عنوان يک ويروس نويس، مي دانم که اگر ويروسي
را براي کاربران ويندوز بنويسم، بر روي کامپيوترهاي ۹۰ درصد آنها اثر
استفاده مي کنند. ولي در لينوکس Outlook و IE خواهد کرد. چون اکثرا از
چطور؟ در لينوکس شما طيف وسيعي از انتخاب و عدم اجبار داريد. من از
را ترجيح Konqueror مرورگر موزيلا استفاده ميکنم. دوستي دارم که
استفاده م يکنم. Kmail استفاده م يکند. من از Opera مي دهد. ديگري از
و برادرم هم از Mutt و بعدي از Pine ديگري از ،Evolution دوستم از
من فقط مي توانم براي يکي از اينها ويروس بنويسم چون Mail. Mozilla
روي بقيه کار نخواهد کرد و عملا ميزان اثر آن انداک خواهد بود. ضمنا
هيچيک از ويروس هايي که براي ويندوز نوشته شده اند، بر روي لينوکس
کار نمي کنند.
لينوکس : تعدد سکوهاي اجرايي
لينوکس برخلاف ويندوز بر روي تعداد زيادي از سکوهاي مختلف
سخت افزاري اجرا مي شود و شما حتي قادريد آنرا براي کار بر روي سکوي
مورد نظرتان تغيير دهيد. اين قابليت، لينوکس را براي بکارگيري در
بسيار مناسب مي سازد. هسته ٢,٦ Embedded)) سخت افزارهاي درونه اي
لينوکس که بتازگي ارائه شده است، اين امکان را فراهم مي سازد تا لينوکس
را بر روي دستگاه هاي بسيار کوچک و يا ابر رايانه هاي بسيار بزرگ اجرا
نماييد. اصلا ويندوز مي تواند؟
لينوکس : گسترد هترين تنوع در کاربرد
لينوکس را مي توانيد براي انجام وظايف بسيار متعددي بکار بگيريد. از
شبکه، Router)) دستگاه چک کردن اتصالات شبکه، ديوار آتش، مسيرياب
سرويس دهنده هاي مختلف مانند وب، بانک اطلاعاتي، فايل، چاپ و...، ميزهاي
و... سيستم عامل Workstations)) ايستگاه هاي کاري ،Desktop)) کار
لينوکس حتي اين امکان را دارد که از آن بتوان به صورت يک سيستم زنده و
CD پرتابل استفاده کرد. به اين معني که کل سيستم عامل از روي يک ديسک
اجرا شود و شما آنرا با خودتان جابجا کنيد و ميزکار و تنظيماتتان را همراه
خودتان منتقل کنيد. علاوه بر اين، اين قابليت براي رفع اشکال و نمايش آن
نيز بسيار مفيد است.
لينوکس : تنوع در انتخاب
بدليل آزاد بودن سيستم عامل لينوکس، هر گروه يا موسسه تجاري، يک
معروف هستند، Distribution)) نسخه خاص از آن که به توزيع يا پخش
منتشر ساخته است. اين توزيع هاي مختلف همگي لينوکس هستند، ولي هريک
معمولا براي يک يا چند امر خاص مانند سرويس دهنده، ديوار آتش، ميزکار
و... طراحي شده اند و هريک قابليت ها و بهينه سازي ها خاص خودشان را به
کاربران ارائه مي کنند. کاربران در اين ميان آزادي انتخاب زيادي داشته و
مي توانند چيزي که کاملا نيازشان را برطرف مي کند، انتخاب کنند. چيزي که
در ويندوز نمي توان مفهومي براي آن پيدا کرد.
لينوکس : سيستم عاملي حرفه اي
لينوکس يک سيستم عامل حرفه اي است. يعني ممکن است يک کاربر کاملا
غير فني براي مديريت آن و انجام برخي از تنظيمات سخت افزاري دچار
مشکل شود و نتواند به راحتي اين کار را انجام دهد. البته برخي از توزيع هاي
لينوکس اين امور را بسيار راحت (و حتي راحت تر از ويندوز) کرده اند، ولي
با اين حال به طور کلي، لينوکس يک سيستم عامل حرفه اي است که در عين
سادگي، از پيچيدگي هاي فني زيادي برخوردار است. البته تمام کاربران لازم
نيست اين امور را بدانند. مثلا يک کارمند دفتري که اموري مانند تايپ و
حسابداري را با کامپيوترش انجام مي دهد، ممکن است از نظر فني تفاوتي را
احساس نکند، ولي لينوکس خوراکي ۴ ساله براي کاربران خوره فراهم
مي سازد! برخلاف ويندوز، نکات بي پاياني براي يادگيري در لينوکس وجود
دارد. اين سيستم عامل ۴ سال به راحتي شما را مشغول خواهد کرد و
مي توانيد مطمئن باشيد پس از آن بازهم مطالب جديدي براي يادگيري
وجود خواهند داشت! پس خوره هاي کامپيوتري از آن لذت وافري خواهند
برد و هرگز آنرا رها نخواهند کرد.
برخلاف ويندوز، در لينوکس راحت تر هستيد تا بسياري از کارهاي پيکربندي
و سيستمي را از خط فرمان بسيار قدرتمند و عالي آن انجام دهيد. با اينکه
براي بسياري از امور مانند ويندوز ابزارهاي گرافيکي طراحي شده است، يک
کاربر حرفه اي واقعا از خط فرمان لينوکس لذت خواهد برد. خط فرمان
ويندوز را اصلا مي توان خط فرمان ناميد؟
لينوکس : بهشت برنامه نويسان!
لينوکس را بهشت برنامه نويسان ناميده اند. برخلاف ويندوز که اکثر
ابزارهاي برنامه نويسي روي آنرا بايد جداگانه نصب و حتي خريداري
نماييد، لينوکس به همراه تمامي ابزارهاي برنامه نويسي مورد نيازتان و با
هر زباني که فکر کنيد ارائه مي شود. کافي است آنرا نصب کنيد و کار
برنامه نويسي تان را با ابزارهاي دلخواهتان شروع کنيد.
لينوکس : يک جعبه ابزار کامل
لينوکس براي کاربران حرفه اي، يک جعبه ابزار کامل به شما مي رود که در
آن تمامي ابزارهاي مورد نياز مانند برنامه هاي اينترنتي، ابزارهاي امنيتي
مانند ابزارهاي آزمايش شبکه، ابزارهاي برنامه نويسي، هزاران صفحه کتاب
و راهنما در آن پيدا خواهيد کرد. ابزارهايي که در اختيارتان قرار دارد چنان
متنوع هستند که مي توانيد ۹۰ درصد اطمينان داشته باشيد که پس از نصب
آن به چيز ديگري نياز نخواهيد داشت.
لينوکس : يکي از زيباترين دستاوردهاي بشري
لينوکس در سايه همکاري و تبادلات علمي هزاران نفر در سرتاسر جهان
ايجاد شده و توسعه يافته است. اين همکاري چنان گسترده و زيبا بوده و
زيباترين دستاورد همکاري جمعي » هست، که به سيستم عامل لينوکس لقب
داده شده است. فرهنگ حاکم در جامعه لينوکس و بازمتن، فرهنگ « بشر
انجام » کمک، اشتراک اطلاعات و تلاش براي بهبود هرچه بيشتر محصولات و
است. هرکس که مي خواهد با اين « هرکاري که از دستت برمي آيد
سيستم عامل کار کند، بايد تمامي ديدگاه ها و عقايد قبلي خود را درباره
نرم افزارها و سيستم عامل کنار گذاشته و با يک ديدگاه جديد و طرز فکر
متحول شده وارد دنياي لينوکس شود، زيرا با فرهنگ حاکم متفاوتي روبرو
خواهد بود. لينوکس نويد دهنده آزادي است.
***پست اختصاصی نیست پس اسپم ندید جایی ایراد داشت ممنون میشم بگید ویرایش کنیم ما هم یه چیزی یاد بگیریم
لینک مطلب
لينوکس با ويندوز چه تفاوتي دارد؟
گوشش خورده است، مطرح مي شود، اين است که خوب لينوکس چه تفاوتي
با ويندوز دارد؟ من در اين مقاله قصد دارم بدون اينکه وارد مسائل خيلي
فني شوم، اين موضوع را تشريح کنم.
لينوکس چيست؟
است. هسته، بخش اصلي Kernel)) لينوکس به خودي خود، يک هسته
سيستم عامل را تشکيل مي دهد که کار آن کنترل داده ها، مديريت حافظه،
سخت افزار، ورود و خروج داده ها و تمامي موارد اصلي سيستم عامل
مي باشد. همانطور که گفتم، لينوکس به خودي خود سيستم عامل به شمار
گنو OpenSource)) نمي رود، بلکه با استفاده از ابزارهايي که پروژه بازمتن
براي آن توليد کرده است، تبديل به يک سيستم عامل کامل مي شود GNU))
GNU/Linux (به همين دليل است که لينوکس را معمولا گنو/لينوکس يا
مي نامند) و با اضافه کردن ساير نرم افزارهاي بازمتن به آن، مي توان از آن
در موارد متعددي مانند سرويس دهنده ها، ايستگاه هاي کاري، کامپيوترهاي
روي ميزي، ابر رايانه ها، ابزارهاي صنعتي و پزشکي که داراي سيستم هاي
مي باشند و... استفاده کرد. Embedded)) درونه اي
از نظر فني، لينوکس را مي توان نمونه بازمتن سيست معامل يونيکس ناميد.
پياده سازي شده و کاملا با آن سازگار POSIX زيرا بر اساس استاندارد
است. بنابراين لينوکس را مي توان نواده سيستم عامل پرسابقه و مستحکم
يونيکس دانست که البته خواص خوب آنرا نيز به ارث برده است. اکنون
تفاوت هاي اصلي لينوکس و ويندوز را با هم م يشماريم:
لينوکس : سيستم عامل آزاد
لينوکس يک سيستم عامل آزاد و بازمتن است. کد منبع آن در اختيار همگان
قرار دارد و همه مي توانند در کدهاي آن تغيير ايجاد کرده و بنا به نيازشان
استفاده کنند. آزاد و در دسترس بودن کدهاي منبع سبب مي شود تا بتوانيد
از طرز کارکرد دقيق سيستم عامل مطلع شويد. شما لينوکس را مي توانيد به
هر تعداد کپي کرده و بين دوستانتان پخش کنيد. در سمت مقابل، ويندوز
يک سيستم عامل اختصاصي است که کد منبع آن سري نگهداشته شده است و
براي همگان در دسترس نيست. شما نمي توانيد بفهميد که واقعا در زير
سيستم عامل ويندوزتان چه مي گذرد؟ آيا يک برنامه جاسوسي در آن پنهان
نشده است؟ بعيد نيست. سيستم عامل ويندوز رايگان نبوده و تحت حمايت
قانون کپي رايت قرار دارد. شما نمي توانيد آنرا کپي کرده و پخش کنيد. در
صورت اين کار شما خلاف کار هستيد و جريمه و مجازات خواهيد شد. (فعلا
۶ سال آينده بله) - نه در ايران ولي در ۴
لينوکس را به هواپيمايي تشبيه کرده اند که هر قسمت از انرا در جايي
ساخته اند. لينوکس واقعا محصول کشور خاصي نيست. تعداد زيادي از مردم
در سرتاسر جهان در حال کار بر روي آن و توسعه آن هستند. تعداد برنامه
نويساني که روي بخش هاي مختلف سيستم عامل لينوکس کار مي کنند، به
حدود ۴۰۰ هزار نفر مي رسد، در حالي که تعداد کل برنامه نويسان
مايکروسافت کمتر از ۱۰۰۰۰ نفر است. همين، تفاوت کيفيت کار را مشخص
م يکند.
شما با سيستم عامل لينوکس آزاد هستيد. لازم نداريد تا از نرم افزارهاي
اختصاصي استفاده کنيد و تحت انقياد آنها در آييد.
لينوکس : سرعت، قدرت، پايداري
همانطور که گفتم، لينوکس نواده سيستم عامل يونيکس است. بنابراين ساختار
کلي اين سيستم عامل کاملا با ويندوز متفاوت است. اين به اين معني است که
مثلا شما نخواهيد توانست برنامه هايي که در ويندوز داريد، روي لينوکس
اجرا نماييد (البته راه هايي وجود دارد – شبيه سازها - ولي در حالت عادي
خير). يکي از خواص اصلي سيستم عامل هاي خانواده يونيکس، پايداري و
استقامت بسيار بالاي آنهاست. اين سيستم عامل ها به اين راحتي ها خراب
نشده و به ندرت نياز به بوت مجدد پيدا مي کنند. لينوکس هايي وجود دارند
که شما مي توانيد سالها بدون نياز به بوت، از آنها استفاده نماييد. در سمت
مقابل، حتي جديدترين و پايدارترين سيستم هاي ويندوز به اندازه يک موي
لينوکس پايدار نيستند. براي بکارگيري سيستم هاي ويندوز به عنوان سرويس
دهنده به حافظه و پردازنده هاي قويتري نياز داريد و مطمئن باشيد اگر هر
هفته آنرا بوت نکنيد، از کار خواهد افتاد!
من حدود ۲ سال است با اين سيستم عامل کار م يکنم. تنها يکبار مجبور
شده ام بدليل اشکال در کارت صوتي آنرا بوت کنم. (فقط کارت صوتي از کار
افتاده بود!) در صورتي که در ويندوز، شما اگر خيلي شانس داشته باشيد،
۳ مشکل را که منجر به بوت خواهند شد، خواهيد داشت. - حتما هفته اي ۲
معمولا سيستم عامل لينوکس به راحتي خراب نمي شود و برعکس ويندوز
مجبور نيستيد تا آنرا هر چندماه يکبار مجددا نصب کنيد. حتي برخي از انواع
مشهور هستند. اين گونه سيستم ها « يکبار براي تمامي عمر » لينوکس به نصب
را مي توانيد حين کار و حتي بدون بوت، به نسخه هاي جديدتر ارتقا دهيد.
لينوکس : امنيت، امنيت، امنيت
امروزه در دنيايي متکي بر فناوري اطلاعات زندگي مي کنيم که هر لحظه به
خطر افتادن جريان اطلاعات منجر به بروز خسارت هاي تجاري جبران
امن تر Platform)) ناپذيري خواهد شد. امروزه همه به دنبال يک سکوي
براي اجراي برنامه هاي کاربردي و سروي دهنده ها هستند. لينوکس
حرف هاي زيادي براي گفتن در سمت امنيت دارد. بسياري از قابليت هاي
امنيتي که در ويندوز وجود ندارند و يا فقط با اضافه کردن نرم افزارهاي
اضافي قابل دسترسي مي باشند، بطور دروني و پيش گزيده در لينوکس
پياده سازي شده اند. لينوکس از ابتدا براي محيط هاي شبکه اي و چند کاربره
طراحي شده است و همين باعث رعايت مسائل امنيتي از ابتدا در ان شده
است، درحالي که ويندوز اينگونه نبوده و درحال حاضر نيز از نظر امنيتي
داراي نقاط ضعف فراواني است. مثلا يک برنامه مخرب با استفاده از همين
ضعف هاي امنيتي مي تواند کل سيستم عامل را نابود کند، ولي در صورتي که
مورد مشابهي در لينوکس وجود داشته باشد، حداکثر به دايرکتوري خانگي
کاربر اجرا کننده آسيب خواهد رسيد، نه کل سيستم عامل.
اينطور نيست که لينوکس فاقد هر گونه اشکال امنيتي باشد، خير، ولي باز
بودن کد منبع آن باعث مي شود تا بسياري از اشکالات امنيتي پيش از ايجاد
خسارت و در مراحل توسعه و برنامه نويسي برنامه بر ملا شده و رفع
شوند. در صورتي که اشکالي نيز در برنامه هاي منتشر شده يافت شود،
بدليل موجود بودن کد منبع سريعا برطرف مي گردد. در صورتي که در
سيستم عامل ويندوز شما بايد منتظر مايکروسافت بمانيد و بمانيد و بمانيد.
سيستم عامل ويندوز داراي اشکالات امنيتي بسياري است که به راحتي هم
کشف نمي شوند و هنگامي کشف مي شوند که خسارات جبران ناپذيري در
اثر حمله از طريق آن ضعف هاي امنيتي رخ دهد که امثال آنرا شاهد هستيم.
مي توان ادعا کرد که تقريبا هيچ ويروسي براي لينوکس وجود ندارد و اين
درحالي است که ساليانه بيش از ۱۰۰۰ ويروس و کرم مختلف براي
سيستم عامل ويندوز ايجاد مي شود. اين بخاطر عدم گسترده بودن لينوکس
نيست (حدود ۷۰ درصد از سايت هاي وب در جهان بر روي سيستم عامل
لينوکس و سرويس دهنده وب آپاچي درحال اجرا هستند) بلکه بدليل وجود
حفره هاي امنيتي متعدد ويندوز و سياست انحصار گرايي مايکروسافت است.
يعني چه؟ مايکروسافت طوري رفتار و سياست گذاري کرده است که
مشتريان خود را تنها به محصولات خودش عادت دهد. بسياري از کاربران
ويندوز از اينترنت اکسپلورر و آتلوک براي مرور وب و پست الکترونيک
استفاده مي کنند. من به عنوان يک ويروس نويس، مي دانم که اگر ويروسي
را براي کاربران ويندوز بنويسم، بر روي کامپيوترهاي ۹۰ درصد آنها اثر
استفاده مي کنند. ولي در لينوکس Outlook و IE خواهد کرد. چون اکثرا از
چطور؟ در لينوکس شما طيف وسيعي از انتخاب و عدم اجبار داريد. من از
را ترجيح Konqueror مرورگر موزيلا استفاده ميکنم. دوستي دارم که
استفاده م يکنم. Kmail استفاده م يکند. من از Opera مي دهد. ديگري از
و برادرم هم از Mutt و بعدي از Pine ديگري از ،Evolution دوستم از
من فقط مي توانم براي يکي از اينها ويروس بنويسم چون Mail. Mozilla
روي بقيه کار نخواهد کرد و عملا ميزان اثر آن انداک خواهد بود. ضمنا
هيچيک از ويروس هايي که براي ويندوز نوشته شده اند، بر روي لينوکس
کار نمي کنند.
لينوکس : تعدد سکوهاي اجرايي
لينوکس برخلاف ويندوز بر روي تعداد زيادي از سکوهاي مختلف
سخت افزاري اجرا مي شود و شما حتي قادريد آنرا براي کار بر روي سکوي
مورد نظرتان تغيير دهيد. اين قابليت، لينوکس را براي بکارگيري در
بسيار مناسب مي سازد. هسته ٢,٦ Embedded)) سخت افزارهاي درونه اي
لينوکس که بتازگي ارائه شده است، اين امکان را فراهم مي سازد تا لينوکس
را بر روي دستگاه هاي بسيار کوچک و يا ابر رايانه هاي بسيار بزرگ اجرا
نماييد. اصلا ويندوز مي تواند؟
لينوکس : گسترد هترين تنوع در کاربرد
لينوکس را مي توانيد براي انجام وظايف بسيار متعددي بکار بگيريد. از
شبکه، Router)) دستگاه چک کردن اتصالات شبکه، ديوار آتش، مسيرياب
سرويس دهنده هاي مختلف مانند وب، بانک اطلاعاتي، فايل، چاپ و...، ميزهاي
و... سيستم عامل Workstations)) ايستگاه هاي کاري ،Desktop)) کار
لينوکس حتي اين امکان را دارد که از آن بتوان به صورت يک سيستم زنده و
CD پرتابل استفاده کرد. به اين معني که کل سيستم عامل از روي يک ديسک
اجرا شود و شما آنرا با خودتان جابجا کنيد و ميزکار و تنظيماتتان را همراه
خودتان منتقل کنيد. علاوه بر اين، اين قابليت براي رفع اشکال و نمايش آن
نيز بسيار مفيد است.
لينوکس : تنوع در انتخاب
بدليل آزاد بودن سيستم عامل لينوکس، هر گروه يا موسسه تجاري، يک
معروف هستند، Distribution)) نسخه خاص از آن که به توزيع يا پخش
منتشر ساخته است. اين توزيع هاي مختلف همگي لينوکس هستند، ولي هريک
معمولا براي يک يا چند امر خاص مانند سرويس دهنده، ديوار آتش، ميزکار
و... طراحي شده اند و هريک قابليت ها و بهينه سازي ها خاص خودشان را به
کاربران ارائه مي کنند. کاربران در اين ميان آزادي انتخاب زيادي داشته و
مي توانند چيزي که کاملا نيازشان را برطرف مي کند، انتخاب کنند. چيزي که
در ويندوز نمي توان مفهومي براي آن پيدا کرد.
لينوکس : سيستم عاملي حرفه اي
لينوکس يک سيستم عامل حرفه اي است. يعني ممکن است يک کاربر کاملا
غير فني براي مديريت آن و انجام برخي از تنظيمات سخت افزاري دچار
مشکل شود و نتواند به راحتي اين کار را انجام دهد. البته برخي از توزيع هاي
لينوکس اين امور را بسيار راحت (و حتي راحت تر از ويندوز) کرده اند، ولي
با اين حال به طور کلي، لينوکس يک سيستم عامل حرفه اي است که در عين
سادگي، از پيچيدگي هاي فني زيادي برخوردار است. البته تمام کاربران لازم
نيست اين امور را بدانند. مثلا يک کارمند دفتري که اموري مانند تايپ و
حسابداري را با کامپيوترش انجام مي دهد، ممکن است از نظر فني تفاوتي را
احساس نکند، ولي لينوکس خوراکي ۴ ساله براي کاربران خوره فراهم
مي سازد! برخلاف ويندوز، نکات بي پاياني براي يادگيري در لينوکس وجود
دارد. اين سيستم عامل ۴ سال به راحتي شما را مشغول خواهد کرد و
مي توانيد مطمئن باشيد پس از آن بازهم مطالب جديدي براي يادگيري
وجود خواهند داشت! پس خوره هاي کامپيوتري از آن لذت وافري خواهند
برد و هرگز آنرا رها نخواهند کرد.
برخلاف ويندوز، در لينوکس راحت تر هستيد تا بسياري از کارهاي پيکربندي
و سيستمي را از خط فرمان بسيار قدرتمند و عالي آن انجام دهيد. با اينکه
براي بسياري از امور مانند ويندوز ابزارهاي گرافيکي طراحي شده است، يک
کاربر حرفه اي واقعا از خط فرمان لينوکس لذت خواهد برد. خط فرمان
ويندوز را اصلا مي توان خط فرمان ناميد؟
لينوکس : بهشت برنامه نويسان!
لينوکس را بهشت برنامه نويسان ناميده اند. برخلاف ويندوز که اکثر
ابزارهاي برنامه نويسي روي آنرا بايد جداگانه نصب و حتي خريداري
نماييد، لينوکس به همراه تمامي ابزارهاي برنامه نويسي مورد نيازتان و با
هر زباني که فکر کنيد ارائه مي شود. کافي است آنرا نصب کنيد و کار
برنامه نويسي تان را با ابزارهاي دلخواهتان شروع کنيد.
لينوکس : يک جعبه ابزار کامل
لينوکس براي کاربران حرفه اي، يک جعبه ابزار کامل به شما مي رود که در
آن تمامي ابزارهاي مورد نياز مانند برنامه هاي اينترنتي، ابزارهاي امنيتي
مانند ابزارهاي آزمايش شبکه، ابزارهاي برنامه نويسي، هزاران صفحه کتاب
و راهنما در آن پيدا خواهيد کرد. ابزارهايي که در اختيارتان قرار دارد چنان
متنوع هستند که مي توانيد ۹۰ درصد اطمينان داشته باشيد که پس از نصب
آن به چيز ديگري نياز نخواهيد داشت.
لينوکس : يکي از زيباترين دستاوردهاي بشري
لينوکس در سايه همکاري و تبادلات علمي هزاران نفر در سرتاسر جهان
ايجاد شده و توسعه يافته است. اين همکاري چنان گسترده و زيبا بوده و
زيباترين دستاورد همکاري جمعي » هست، که به سيستم عامل لينوکس لقب
داده شده است. فرهنگ حاکم در جامعه لينوکس و بازمتن، فرهنگ « بشر
انجام » کمک، اشتراک اطلاعات و تلاش براي بهبود هرچه بيشتر محصولات و
است. هرکس که مي خواهد با اين « هرکاري که از دستت برمي آيد
سيستم عامل کار کند، بايد تمامي ديدگاه ها و عقايد قبلي خود را درباره
نرم افزارها و سيستم عامل کنار گذاشته و با يک ديدگاه جديد و طرز فکر
متحول شده وارد دنياي لينوکس شود، زيرا با فرهنگ حاکم متفاوتي روبرو
خواهد بود. لينوکس نويد دهنده آزادي است.
***پست اختصاصی نیست پس اسپم ندید جایی ایراد داشت ممنون میشم بگید ویرایش کنیم ما هم یه چیزی یاد بگیریم
لینک مطلب
لينوکس با ويندوز چه تفاوتي دارد؟
تماشای فایل های ویدیویی فشرده شده بدون نیاز به Extract هنگامی که یک فایل ویدیویی با حجم بالا را از اینترنت دانلود می کنید بطور معمول فایل ویدیویی در قالب چندین فایل ارشیو شده با پسوند های Part1.rar و یا r00 است که برای تماشای ویدیو تمامی فایل ها را در یک پوشه کپی کنید و سپس Extract کنید.
در این مطلب ترفندی را آموزش می دهم که با استفاده از خط فرمان و بدون نیاز به Extract کردن فایل های ارشیو شده شما می توانید فایل ویدیویی را تماشا کنید. برای استفاده می بایست برنامه های VLC و unrar روی سیستم شما نصب باشد.
خط زیر دستوریست که فایل ویدیویی را تماشا می کنیم.
unrar p -inul /path/to/movie_folder/movie.name.r00 | vlc - در دستور بالا خط path/to/movie_folder/movie.name.r00/ مسیر پوشه فایل های ارشیو شده است ه با توجه به سیستم خود باید تغیرر کند و خط movie.name.r00 نام یکی از فایل های ارشیو شده با پسوند r00 است که می تواند Part1.rar نیز باشده که با توجه به فایل های مورد نظر نغییر دهید.
و در دستور بالا علامت – قبل از unrar می بایست بعد VLC باشد که به دلیل قالب بندی میهن بلاگ قبل از unrar نوشته شده است.
اگر دو برنامه VLC و unrar روی سیستم نصب نباشد دستور قابل اجرا نیست و دلیل دیگر بروز خطا در فایل های ارشیو شده است که یا تعداد انها کامل نیست و هنوز بخش هایی دانلود نشده یا در پوشه کپی نشده یا اینکه ناقص دانلود شده اند.
در این مطلب ترفندی را آموزش می دهم که با استفاده از خط فرمان و بدون نیاز به Extract کردن فایل های ارشیو شده شما می توانید فایل ویدیویی را تماشا کنید. برای استفاده می بایست برنامه های VLC و unrar روی سیستم شما نصب باشد.
خط زیر دستوریست که فایل ویدیویی را تماشا می کنیم.
unrar p -inul /path/to/movie_folder/movie.name.r00 | vlc - در دستور بالا خط path/to/movie_folder/movie.name.r00/ مسیر پوشه فایل های ارشیو شده است ه با توجه به سیستم خود باید تغیرر کند و خط movie.name.r00 نام یکی از فایل های ارشیو شده با پسوند r00 است که می تواند Part1.rar نیز باشده که با توجه به فایل های مورد نظر نغییر دهید.
و در دستور بالا علامت – قبل از unrar می بایست بعد VLC باشد که به دلیل قالب بندی میهن بلاگ قبل از unrar نوشته شده است.
اگر دو برنامه VLC و unrar روی سیستم نصب نباشد دستور قابل اجرا نیست و دلیل دیگر بروز خطا در فایل های ارشیو شده است که یا تعداد انها کامل نیست و هنوز بخش هایی دانلود نشده یا در پوشه کپی نشده یا اینکه ناقص دانلود شده اند.
. روش های نصب برنامه ها در لینوکس [1]
با توجه به گستردگی توزیع های لینوکس مسلما روش های نصب نرم افزار ها نیز متفاوت خواهد بود . در ابتدا به تعریف مفهون کد منبع یا Source Code می پردازم . یک نرم افزار در ابتدا فقط یک سری حروف و کلمات است که یک برنامه نویس آن ها را در محیطی خاص و یایک ویرایشگر متن معمولی می نویسد این نوشته ها " سورس کد" برنامه یا " کد منبع" برنامه نام دارند. این کد ها را می توانید در یک ویرایشگر متن معمولی وارسی کنید ،اما برای کامپیوتر معنایی ندارند ! چرا که کامپیوتر شما فقط زبان 0 و 1 را متوجه می شود.بنابراین باید این برنامه ی نوشته شده را به زبان کامپیوتر ترجمه کنیم ، این کار ترجمه را " کامپایل " می گویند.درواقع شما کدمنبع را کامپایل می کنید تا کامپیوتر شما آن رادرک کند. به فایل حاصل از کامپایل فایل "باینری" می گویند. دلیل این نام گذاری این است که فایل حاصل از کامپایل فقط برمبنای دو (Base2) می باشد ،یعنی فقط شامل صفر و یک است. بنابراین وقتی می گوییم برنامه ای بازمتن (OpenSourec )است این بدان معناست که کد های منبع آن در اختیار دیگران قرار دارد و در برنام های CloseSource یا سورس بسته این کد های منبع در اختیار شما قرار نمی گیرد وفقط فایل های باینری در اختیار شما قرار می گیرد.
یکی از محبوب ترین راه های نصب نرم افزار در لینوکس نصب از کد منبع یا به اصلاح درست تر کامپایل از سورس کد برنامه است.در ویندوز مایکروسافت شما همواره بسته های باینری را در سیستم خودنصب می کردید ،این بسته های باینری که از پیش کامپایل شده اند بر اساس یک استاندارد کلی که سیستم عامل (ویندوز) دارد ، کامپایل شده اند بنابر این شما نمی توانید به راحتی برروی آن ها مانور دهید ،اما در لینوکس قضیه کمی متفاوت است ،شما می توانید کد منبع را بگیرید و از اول روی سیستم خودتان کامپایل کنید .شاید بپرسید این چه مزیتی دارد؟ زمانی که شما برنامه ای را در سیستم خودتان شخصا کامپایل می کنید می توانید آن را بر اساس نیاز های خودتان تنظیم کنید.(در اصطلاح صحیح تر می توانید نرم افزار راباتوجه به شرایط خود بهینه سازی -optimization-کنید.) حسن این کار در آن است که برنامه ی نصب شده در سیستم شما کاملابا سیستم شما خوانایی دارد و اگر شما به امکاناتی که برنامه ارائه می دهد نیازی ندارید می توانید به سادگی آن امکانات را زمان کامپایل ندیده بگیرید.
بنابراین اولین روش نصب برنامه کامپایل از سورس کد بود ،این روش تا حدودی وقت گیر است و نیاز به تجربه دارد تابتوانید به بهترین روش ممکن برنامه ی خود را کامپایل کنید ،البته گاهی راهی جز کامپایل نرم افزار ندارید .برای همین توزیع کنندگان لینوکس به فکر ایجاد روشی کاربر پسندتر افتادند تا کاربران بتوانند در زمانی کوتاه تر و با روشی ساده تر برنامه های خود را نصب کنند ، این دیدگاه باعث بوجود آمدن بسته های نرم افزاری RPM و DEB شد . این بسته ها اغلب همانند بسته های نرم افزاری ویندوز از قبل کامپایل شده اند (البته این فقط یک مقایسه ی ناشیانهات و در عمل با بسته های ویندوزی بسیار متفاوتند) و شما از طریق یک مدیر بسته می توانید این بسته ها را مدیریت کنید. مدیر بسته ها در لینوکس تقریبا همان برنامه ی Add/Remove در کنترل پانل ویندوز است که با توجه به توزیع و نوع بسته ی نرم افزاری بسیار مختلف است. البته باید توجه داسته باشید که این بسته ها هم می توانند حاوی سورس کد نیز باشند. نکته ی قابل توجه دیگر این است که این بسته ها می توانند شامل فایل های کمکی (Help) و مستندات دیگر مربوط به برنامه باشند.
شما برنامه ی خود رااز هر راهی که نصب کنید در اغلب موارد فایل های آن در مسیر های usr/bin/ و bin/ و usr/sbin/ قرار می گیرند و فایل های مربوط به پیکره بندی آن در دایرکتوری etc/ قرار می گیرند. بنابراین ما در لینوکس چیز به نام رجیستری نداریم و تنظیمات مربوط به برنامه ها در فایل ها ذخیره می شوند که در بیشتر موارد این فایل هافایل های هستند که به راحتی قابل خواندن و ویرایش کردن با ویرایشگر های معمولی متن می باشند.
بسته ها! چرا به برنامه ها بسته (Pakage) میگویند؟ اغلب برنامه ها امروزه شامل فایل های بسیاری می باشند ،از جمله فایل های باینری ،فایل های پیکره بندی و فایل های مربوط به راهنما و روش نصب و مجوز های برنامه که به Documentation یا مستندات معروف هستند. بنابراین می بینیم یک برنامه همراه خود تعداد بسیاری فایل به همراه دارد ،تمام این فایل ها به صورت فشرده در یک بسته قار می گیرند ،خواه این یک بسته ی RPM باشد یا یک بسته ی DEB یا حتی یک بسته ی Tarball باشد. برای آشنایی هرچه بیشتر شما با انواع بسته های نرم افزاری ما در این مقاله به سه نمونه ی عمده ی بسته های نرم افزاری لینوکس اشاره می کنیم ،باید توجه داشته باشید که در این مقاله قصد آموزش کار با بسته های نرم افزاری رانداریم و تنها به معرفی انواع بسته ها بسنده خواهیم کرد.
II. بسته های RPM
یکی از معروف ترین بسته های نرم افزاری لینوکس بسته های RPM میباشد.RPM مخفف RedHat Pakage Manager می باشد ،همان طور که از اسم آن بر می آید ابداع شرکت RedHat Linux می باشد اما در توزیع های مختلفی از این بسته ها استفاده می شودو جالب تر این که از این بسته ها می توانید در سیستم های شبه یونیکس دیگر مانند FreeBSD و SunSolaries نیز قابل استفاده هستند.بسته های RPM با پسوند rpm شناخته می شوند .
از جمله توزیع هایی که از بسته های rpm استفاده می کنند می توان لینوکس Mandrake وLinuxPCC و لینوکس YellowDog را که بر پایه ی ردهت است و برای سیستم های با پردازنده ی PowerPC طراحی شده و نیز توزیع SuSE را نام برد.البته توزیع های دیگری نیز از این بسته ها استفاده می کنند .برای مدیریت بسته های rpm شما می توانید از مدیر بسته های rpm استفاده کنید. اگر می خواهید در خط فرمان و براساس محیط متنی کار کنید می توانید از دستور rpm برای مدیریت استفاده کنید. اما اگر می خواهید از محیط گرافیکی برای مدیریت استفاده کنید با توجه به توزیع شما این ابزار متفاوت است. کاربران SuSE با ابزار YaST می توانند این کار را بکنند ،کاربران Mandrake می توانند با rpmdrake بسته هایشان رامدیریت کنند. البته باید توجه داشته باشید که SuSE و Mandrake گاهی از بسته های rpm مخصوص خود استفاده می کنند که جز آن توزیع در توزیع دیگری قابل استفاده نمی باشد.
بسیارخوب تا این جا بسته های RPM را شناختیم ، حال قبل از معرفی بسته های DEB به نحوه ی نام گذاری بسته های RPM خواهیم پرداخت. برای آن که کاربران با دیدن نام بسته ی rpm به راحتی بتوانند متوجه محتویات آن بشوند از یک استاندارد برای نام گذاری این بسته ها استفاده می شود.این نام گذاری مانند زیر است :
pakagename-a.b.c-x.arch.rpm
در این نام گذاری همان طور که معلوم است از سمت چپ اولین بخش نام نرم افزار اصلی ماست مثلا xchat یا gaim اما سایر اجزا :
.a.b.c نسخه ینرم افزاری است که دردست دارید، این شماره نسخه را اغلب نویسنده ی برنامه تعیین می کند مثلا 2.2.6 یا 5.6.7a.
x این شاره به شماره ی build number یا relase number معروف است.(شماره ی انتشار !)این شماره در واقع نشان دهنده ی تغییرات کوچکیست که اغلب هم کار نویسنده ی برنامه نیست مثلا یک وصله یا Patch برای رفع یک مشکل (bug) یا یا تغییر یک فایل نصب یا اضافه شدن یک فایل راهنما یا help یا Documentation به فایل .
arch این بخش از نام مربوط می شود به معماری پردازنده ای که از آن استفاده می کنید. بسته های RPM برروی معماری های مختلفی از پردازنده قابل اجراست ،از جمله x86 یا SPARC یا Alpha نیزIA-64 بنابر این لازم است که نوع پردازنده ی مورد پشتیبانی را در نام فایل بگنجانیم تا در آینده بتوانیم به راحتی از آن برای پردازنده ی خودمان استفاده کنیم.برای پردازنده های x86 این جا i386 نوشته می شود. این پردازنده ها باقی مانده ی نسل 80386 هستند که شرکت اینتل آن ها را تولید می کند ،البته باید خاطر نشان کنم که در حال حاضر وقتی می گوییم x86 منظور ما هر پردازنده ای سازگار با این معماری است از جمله AMD مدل های Duron و Athlon و یا پنتیوم های Pro ,I,II,II,IVو نیز پنتیوم MMX ویا پردازنده های سازگار با x86شرکت Transmeta یا Cyrix!! بنابراین امروزه فقط این اینتل نیست که پردازنده های خانواده ی x86 را تولید می کند. اگر بسته یRPM شما برای پنتیوم بهینه سازی شده باشداین مقدار 1586 و i686 خواهد بود. البته RPMبرای پردازنده های دیگر نیز وجود دارد از جمله PowerPC که با ppc مشخص می شود. نکته ی قابل توجه این است که اگر بسته ی rpm شما محتوی فایل متنی یا Documentation یا هر چیز دیگری باشد که به پردازنده (CPU) بستگی ندارد این مقدار noarch خواهد بود.
برای روشن تر شدن این نام گذاری به نام xbill-2.1.3-85.i386.rpm دقت کنید. xbillنام این نرم افزار است که یک بازی لینوکس است.که بسته ی ما buildشماره ی 85 نسخه ی 2.13 آن است که برای معماری x86 طراحی شده است.
III. بسته های DEB
بسته ی دیگری که بسیار استفاده می شود ،بسته ی دبیان یا DEB می باشد ، این بسته ها نیز مانند بسته های RPM هستند و کار کردن با آن ها مانند کار با RPM ها ساده است. این بسته ها را دبیان توسعه داده است و هم اکنون توزیع های فراوانی از لیبرانت تا DammnSmallLinux از این بسته ها استفاده می کنند ،در واقع هر توزیع مبتنی بر دبیان از این بسته ها استفاده می کند.بسته های rpm و deb را نمی توان به جای یکدیگر استفاده کرد اما می توان آ نها را به یکدیگر تبدیل کرد ،البته این تبدیل نیز همیشه موففقیت آمیز نخواهد بود.بسته های دبیان نیز مانند rpm برای معماریهای متفاوتی نوشته شده است .برای مدیریت بسته های دبیان در خط فرمان از ابزار dpkg استفاده می شود dpkg بسیار شبیه RedHat pakage Manager یا rpm است .(منظور ابزار rpm است که برای مدیریت بسته های RPM استفاده می شود.). البته در دبیان و توزیع های مبتنی بر دبیان ابزار دیگری نیز برای مدیریت بسته های نرم افزاری در خط فرمان وجودداردکه کار با بسته های نرم افزاری را بسیار راحت تر و شیرین تر می کند ،این ابزار APT نام دارد.APt مخفف Advanced Pakage Tool می باشد. (تلفظ کنید اپت /æpt/) یکی از خواص بستههای RPM وDEB این است که شما نی توانید به راحتی و از طریق همین ابزار های مدیریت بسته بسته های خودرا در چند ثانیه یاحداکثر چند دقیقه به روز بکنید و لی اگر برنامه ای را از کد منبع آن کامپایل کنید برای هر بار به روز رسانی مجبورید برنامه را از ابتدا کامپایل کنید.البته برای مدیریت بسته های نرم افزاری در دبیان نیز برنامه های مختلفی وجوددارد مانند synaptic ویا برای مدیریت بسته هادر خط فرمان اما کمی راحت تر مانند dselect . نام گذاری بسته های دبیان نیز مانند RPM است با کمی تفاوت در ظاهر که برای طولانی نشدن بحث به آن اشاره نمی کنیم.
IV.بسته های Tarball
در حقیقت بسته های Tarball چیزی جز بسته های آرشیو شده نیستند ، این بسته ها را می توانیددر هر توزیعی استفاده کنید و مانند RPM و DEB وابسته به توزیع نیستند. بسته های Tarball همان بسته هایی هستند که با ابزار tar در خط فرمان تولید می شوندو توسط یکی از برنامه های compres یا gzip یا bzip2 فشرده شده اند. این بسته های فشرده شده فقط حاوی فایل ها هستند و بعد از باز کردن آن ها می توان در باره ی روش نصب آن ها تصمیم گرفت. بسته های tarball می توانند مانند RPM و Debian حاوی سورس کد ، فایل های باینری و همچنین مستندات برنامه باشدالبته در اغلب موارد این بسته ا با gzip فشرده می شوند که پسوند حاصل tar.gz. می شود و البته برای این که حجم اطلاعات رد و دلی در اینترنت کمتر شود از فرمت tar.bz2. استفاده می شود که بسته های آرشیو tar را با برنامه ی bzip2 فشرده کرده اند .(فایل هایی که با Bzip2 فشرده شده اند از فایل هایی که با gzip فشرده شده اند حجم کم تری دارند چرا که الگوریتم فشرده سازی در این دو متفاوت است.)
V.اطلاعات ضروری در زمان نصب برنامه
۱.وابستگی های برنامه (Dependencies)
وابستگی های نرم افزاری یا همان Dependencies در واقع آن برنامه هاو نیاز هایی است که باید داشته باشید تا برنامه ی شما بتواندکار کند!! درواقع شما برای نصب یک برنامه اغلب به یک پیش نیاز احتیاج دارید ، مثلا برای بسیاری از برنامه های لینوکس لازم است تا شما کتابخانه های C را داشته باشید. در واقع وقتی می گوییم یک برنامه فلان وابستگی ها را می خواهد یعنی اولا بدون آن نیازمندی ها نمی تواند کار کند و در ثانی می توان نتیجه گرفت که آن برنامه از برنامههایی که در اصطلاح وابستگی نام دارند برای کار کردن استفاده می کند.
توجه داشته باشید که مفهوم پیشنهادی یا Recommended با وابستگی متفاوت است ،اگر وابستگی ها را نصب نکنید برنامه ی شما کار نخواهد کرد اما اگر پیشنهادی ها را نصب نکنید برنامه ی شما کار خواهد کرد. پس این Recommended ها به چه کاری می آیند؟ اگر شما این Recommended هارا نصب کنید برنامه ی شما بهتر کار می کنه یا بهتر بگویم بازدهی برنامه ی شما بیشتر خواهدشد.
یکی از خواص بسته های Debian وrpm هوشمندی آن ها نصبت به شناخت این پیش نیاز هاست ،در واقع وقتی شمایک بسته ی Debian را نصب می کنید خودش به دنبال پیش نیاز ها می گردد و پیش نیاز ها را نیز برای شما نصب می کند.البته بسته های RPM این هوشمندی راندارند اما برنامه های مدیریت بسته های rpm این کار را می کنند یعنی زمانی که شما از دستور rpm برای نصب استفاده می کنید این برنامه است که تشخیص می دهد ثبل از نصب باید چه برنامه های دیگری نصب شود و به شمااعلام می کند که این بسته ا را نیز نصب کنیدو یا خودش نصب می کند. اما بسته های دبیان در ذات خود این قابلیت را دارا هستند که پیش نیاز هایشان را تشخیص بدهند و لی بسته های Tarball فاقد این هوشمندی هستند و باید خودتان با مطالعه ی فایل های README و INSATLL ویا دیگر راهنماهای موجود در بسته یا سایت آن پیش نیاز ها را یافته و آن ها را نصب کنید.
۲.کتابخانه ها(Libraries)
کتابخانه ها همان DLL هایی هستند که شما در ویندوز می شناختید.(که اغلب گم شده بودند یا به دلیل خرابیشان برنامها کار نمی کرد!!) در لینوکس نیز کتابخانه ها همان مسئولیت را به عهده دارند اما پسوند خاصی ندارند چرا که هر زبان از کتابخانه های خوداستفاده می کند.خوب این مسئولیت کتابخانه ها چیست؟ کتابخانه ها یکسری فایل هستند که شامل یکسری توابع و روتین برای برنامه می باشند ، شما می توانید یک فایل کتابخانه درست کنید و تمام توابعی که در برنامه ی شما استفاده می شود را در آن قرار دهید و از برنامه ی خود بخواهید که این توابع را از فایل مذکور اجرا کند،این کار چه فایده ای دارد؟ فکر کنید همکار شمانیز می خواهد برنامه ای بنویسید او می تواند از ابتدا شروع کند و تمام توابع رادر برنامه ی خود تعریف کند ،این کار باعث صرف وقت بیشتر و خستگی بیشتر و نیز حجم بیشتر فایل ها می شود.راه حل هوشمندانه این است که توابع مشترک برنامه ها را در یک فایل کتابخانه ای قرار دهید و هر کسی که به آن توابع احتیاج داشت زمان اجرای برنامه این توابع را فرابخواند. به این ترتیب لازم نیست که شما هر بار تمام توابع را تعریف کنید کافیست یکبار این توابع در کتابخانه ای نوشته شوند و کاربران این کتابخانه ا را در سیستم خودنصب کنند ،حالا شما و همارانتان و دیگران بدون دغدغه ی حجم زیاد و تعریف مجدد توابع به نوشتن برنامه مشغول می شوید.(حالا متوجه شدید چرا به این برنامه ها کتابخانه می گویند؟)
از جمله معروف ترین کتابخانه ا می توان به کتابخانه های C اشاره کرد که با نام libc و در توزیع های مدرن تر به نام glibc وجود دارند و یا کتابخانه ی معروف +GTK که شما یک بار نصب می کنید و تمام برنامه های محیط گرافیکی گنوم از آن استفاده می کنند.
۳.ابزار های توسعه(Development Tools)
اگر شما تصمیم به کامپایل یک برنامه گرفته اید باید فایل های کتبخانه ای و ابزار های توسعه ی مربوط به آن برنامه را داشته باشید. مثلا اگر برنامه ای به زبان C دارید باید یک کامپایلر برای C داشته باشید و کتابخانه های مربوط به آن را نیز باید در سیستمتان داشته باشید. اگر شما نیازی به کامپایل برنامه ها ندارید لازم نیست تا ابزار های توسعه رانیز نصب کنید. درواقع وقتی شما یک برنامه را کامپایل می کنید مانند این است که شما برنامه نویسید و برنامه رانوشتیدو کد آن راآماده کردید و می خواهید آن را به زبان ماشین ترجمه کنید،خوب برای این کار به ابزاری نیاز دارید به نام Development tools که بوسیله ی آن برنامه ی خودرا کامپایل کنید. برنامه ی معروف gcc جزو این ابزار هاست ، gcc که یک کامپایلر است و تحت مجوز GNU/GPL نیز منتشر سده است مجموعه ای است از کامپایلر های زبان های مختلف، البته این اسم آن نیز معلوم است GNU Compiler Collection!!!!
۴.پایگاه داده ی بسته های نصب شده
پایگاه داده ی بسته های نصب شده یا به زبان ساده تر Installed package Database !! محلی است که اطلاعات بسته های نصب شده ی سیستم در آن قرار دارد. شاید شما بخواهیدبدانید که فایل کتابخانه ای X یا Y آیا نصب شده است یا نه؟ یا می خواهید بدانی چه نسخه ای از برنامه در سیستم شما موجود است ،یا حتی می خواهید بدانید برای برنامه ی شما چه نیاز مندی هایی لازم است؟ تمام این اطلاعات و اطلاعات دیگر در یک پایگاه داده ذخیره می شود.برای بسته های Debian این مسیر اغلب در مسیر var/lib/dpkg/ است و برای RPM این مسیر var/lib/rpm/ است ،اما برای Tarball هیچ پایگاهی وجود ندارد!! البته توزیع SlackWare خودش توسط برنامه ای به نام slackware Package Tool یا pkgtool برای بسته های Tarball ای که از طریق این برنامه نصب می شوند یک پایگاه داده می سازد اما این فقط مختص توزیع است و این امکان در تمام توزیع ها موجود نیست.به همین دلیل است که اغلب بسته های Slackware را جزو بسته های هوشمند به شمار نمی آورند چرا که تنها یک آرشیو فشرده است و حتی نمی تواند وابستگی ها یا Dependency های خود را پیدا کند.
نصب نرم افزار در لینوکس ، تمام آنچه در این مقاله خواندید روش های مختلف نصب در لینوکس است ،می بینید که شما انتخاب های مختلفی دارید و به یک انتخاب وابسته نیستید ، امید وارم این مقاله برایتان مفید بوده و مطالبی جدید برایتان داشته باشد.
[1].مخاطبین محترم باید توجه داشته باشند که این مقاله برای کابران ناآشنا به لینوکس و مبتدی نوشته شده است ،بنابراین اگر گاهی در مقایسات اغراقی شده است فقط برای ارائه ی مطلب به زبانی ساده تر بوده
با توجه به گستردگی توزیع های لینوکس مسلما روش های نصب نرم افزار ها نیز متفاوت خواهد بود . در ابتدا به تعریف مفهون کد منبع یا Source Code می پردازم . یک نرم افزار در ابتدا فقط یک سری حروف و کلمات است که یک برنامه نویس آن ها را در محیطی خاص و یایک ویرایشگر متن معمولی می نویسد این نوشته ها " سورس کد" برنامه یا " کد منبع" برنامه نام دارند. این کد ها را می توانید در یک ویرایشگر متن معمولی وارسی کنید ،اما برای کامپیوتر معنایی ندارند ! چرا که کامپیوتر شما فقط زبان 0 و 1 را متوجه می شود.بنابراین باید این برنامه ی نوشته شده را به زبان کامپیوتر ترجمه کنیم ، این کار ترجمه را " کامپایل " می گویند.درواقع شما کدمنبع را کامپایل می کنید تا کامپیوتر شما آن رادرک کند. به فایل حاصل از کامپایل فایل "باینری" می گویند. دلیل این نام گذاری این است که فایل حاصل از کامپایل فقط برمبنای دو (Base2) می باشد ،یعنی فقط شامل صفر و یک است. بنابراین وقتی می گوییم برنامه ای بازمتن (OpenSourec )است این بدان معناست که کد های منبع آن در اختیار دیگران قرار دارد و در برنام های CloseSource یا سورس بسته این کد های منبع در اختیار شما قرار نمی گیرد وفقط فایل های باینری در اختیار شما قرار می گیرد.
یکی از محبوب ترین راه های نصب نرم افزار در لینوکس نصب از کد منبع یا به اصلاح درست تر کامپایل از سورس کد برنامه است.در ویندوز مایکروسافت شما همواره بسته های باینری را در سیستم خودنصب می کردید ،این بسته های باینری که از پیش کامپایل شده اند بر اساس یک استاندارد کلی که سیستم عامل (ویندوز) دارد ، کامپایل شده اند بنابر این شما نمی توانید به راحتی برروی آن ها مانور دهید ،اما در لینوکس قضیه کمی متفاوت است ،شما می توانید کد منبع را بگیرید و از اول روی سیستم خودتان کامپایل کنید .شاید بپرسید این چه مزیتی دارد؟ زمانی که شما برنامه ای را در سیستم خودتان شخصا کامپایل می کنید می توانید آن را بر اساس نیاز های خودتان تنظیم کنید.(در اصطلاح صحیح تر می توانید نرم افزار راباتوجه به شرایط خود بهینه سازی -optimization-کنید.) حسن این کار در آن است که برنامه ی نصب شده در سیستم شما کاملابا سیستم شما خوانایی دارد و اگر شما به امکاناتی که برنامه ارائه می دهد نیازی ندارید می توانید به سادگی آن امکانات را زمان کامپایل ندیده بگیرید.
بنابراین اولین روش نصب برنامه کامپایل از سورس کد بود ،این روش تا حدودی وقت گیر است و نیاز به تجربه دارد تابتوانید به بهترین روش ممکن برنامه ی خود را کامپایل کنید ،البته گاهی راهی جز کامپایل نرم افزار ندارید .برای همین توزیع کنندگان لینوکس به فکر ایجاد روشی کاربر پسندتر افتادند تا کاربران بتوانند در زمانی کوتاه تر و با روشی ساده تر برنامه های خود را نصب کنند ، این دیدگاه باعث بوجود آمدن بسته های نرم افزاری RPM و DEB شد . این بسته ها اغلب همانند بسته های نرم افزاری ویندوز از قبل کامپایل شده اند (البته این فقط یک مقایسه ی ناشیانهات و در عمل با بسته های ویندوزی بسیار متفاوتند) و شما از طریق یک مدیر بسته می توانید این بسته ها را مدیریت کنید. مدیر بسته ها در لینوکس تقریبا همان برنامه ی Add/Remove در کنترل پانل ویندوز است که با توجه به توزیع و نوع بسته ی نرم افزاری بسیار مختلف است. البته باید توجه داسته باشید که این بسته ها هم می توانند حاوی سورس کد نیز باشند. نکته ی قابل توجه دیگر این است که این بسته ها می توانند شامل فایل های کمکی (Help) و مستندات دیگر مربوط به برنامه باشند.
شما برنامه ی خود رااز هر راهی که نصب کنید در اغلب موارد فایل های آن در مسیر های usr/bin/ و bin/ و usr/sbin/ قرار می گیرند و فایل های مربوط به پیکره بندی آن در دایرکتوری etc/ قرار می گیرند. بنابراین ما در لینوکس چیز به نام رجیستری نداریم و تنظیمات مربوط به برنامه ها در فایل ها ذخیره می شوند که در بیشتر موارد این فایل هافایل های هستند که به راحتی قابل خواندن و ویرایش کردن با ویرایشگر های معمولی متن می باشند.
بسته ها! چرا به برنامه ها بسته (Pakage) میگویند؟ اغلب برنامه ها امروزه شامل فایل های بسیاری می باشند ،از جمله فایل های باینری ،فایل های پیکره بندی و فایل های مربوط به راهنما و روش نصب و مجوز های برنامه که به Documentation یا مستندات معروف هستند. بنابراین می بینیم یک برنامه همراه خود تعداد بسیاری فایل به همراه دارد ،تمام این فایل ها به صورت فشرده در یک بسته قار می گیرند ،خواه این یک بسته ی RPM باشد یا یک بسته ی DEB یا حتی یک بسته ی Tarball باشد. برای آشنایی هرچه بیشتر شما با انواع بسته های نرم افزاری ما در این مقاله به سه نمونه ی عمده ی بسته های نرم افزاری لینوکس اشاره می کنیم ،باید توجه داشته باشید که در این مقاله قصد آموزش کار با بسته های نرم افزاری رانداریم و تنها به معرفی انواع بسته ها بسنده خواهیم کرد.
II. بسته های RPM
یکی از معروف ترین بسته های نرم افزاری لینوکس بسته های RPM میباشد.RPM مخفف RedHat Pakage Manager می باشد ،همان طور که از اسم آن بر می آید ابداع شرکت RedHat Linux می باشد اما در توزیع های مختلفی از این بسته ها استفاده می شودو جالب تر این که از این بسته ها می توانید در سیستم های شبه یونیکس دیگر مانند FreeBSD و SunSolaries نیز قابل استفاده هستند.بسته های RPM با پسوند rpm شناخته می شوند .
از جمله توزیع هایی که از بسته های rpm استفاده می کنند می توان لینوکس Mandrake وLinuxPCC و لینوکس YellowDog را که بر پایه ی ردهت است و برای سیستم های با پردازنده ی PowerPC طراحی شده و نیز توزیع SuSE را نام برد.البته توزیع های دیگری نیز از این بسته ها استفاده می کنند .برای مدیریت بسته های rpm شما می توانید از مدیر بسته های rpm استفاده کنید. اگر می خواهید در خط فرمان و براساس محیط متنی کار کنید می توانید از دستور rpm برای مدیریت استفاده کنید. اما اگر می خواهید از محیط گرافیکی برای مدیریت استفاده کنید با توجه به توزیع شما این ابزار متفاوت است. کاربران SuSE با ابزار YaST می توانند این کار را بکنند ،کاربران Mandrake می توانند با rpmdrake بسته هایشان رامدیریت کنند. البته باید توجه داشته باشید که SuSE و Mandrake گاهی از بسته های rpm مخصوص خود استفاده می کنند که جز آن توزیع در توزیع دیگری قابل استفاده نمی باشد.
بسیارخوب تا این جا بسته های RPM را شناختیم ، حال قبل از معرفی بسته های DEB به نحوه ی نام گذاری بسته های RPM خواهیم پرداخت. برای آن که کاربران با دیدن نام بسته ی rpm به راحتی بتوانند متوجه محتویات آن بشوند از یک استاندارد برای نام گذاری این بسته ها استفاده می شود.این نام گذاری مانند زیر است :
pakagename-a.b.c-x.arch.rpm
در این نام گذاری همان طور که معلوم است از سمت چپ اولین بخش نام نرم افزار اصلی ماست مثلا xchat یا gaim اما سایر اجزا :
.a.b.c نسخه ینرم افزاری است که دردست دارید، این شماره نسخه را اغلب نویسنده ی برنامه تعیین می کند مثلا 2.2.6 یا 5.6.7a.
x این شاره به شماره ی build number یا relase number معروف است.(شماره ی انتشار !)این شماره در واقع نشان دهنده ی تغییرات کوچکیست که اغلب هم کار نویسنده ی برنامه نیست مثلا یک وصله یا Patch برای رفع یک مشکل (bug) یا یا تغییر یک فایل نصب یا اضافه شدن یک فایل راهنما یا help یا Documentation به فایل .
arch این بخش از نام مربوط می شود به معماری پردازنده ای که از آن استفاده می کنید. بسته های RPM برروی معماری های مختلفی از پردازنده قابل اجراست ،از جمله x86 یا SPARC یا Alpha نیزIA-64 بنابر این لازم است که نوع پردازنده ی مورد پشتیبانی را در نام فایل بگنجانیم تا در آینده بتوانیم به راحتی از آن برای پردازنده ی خودمان استفاده کنیم.برای پردازنده های x86 این جا i386 نوشته می شود. این پردازنده ها باقی مانده ی نسل 80386 هستند که شرکت اینتل آن ها را تولید می کند ،البته باید خاطر نشان کنم که در حال حاضر وقتی می گوییم x86 منظور ما هر پردازنده ای سازگار با این معماری است از جمله AMD مدل های Duron و Athlon و یا پنتیوم های Pro ,I,II,II,IVو نیز پنتیوم MMX ویا پردازنده های سازگار با x86شرکت Transmeta یا Cyrix!! بنابراین امروزه فقط این اینتل نیست که پردازنده های خانواده ی x86 را تولید می کند. اگر بسته یRPM شما برای پنتیوم بهینه سازی شده باشداین مقدار 1586 و i686 خواهد بود. البته RPMبرای پردازنده های دیگر نیز وجود دارد از جمله PowerPC که با ppc مشخص می شود. نکته ی قابل توجه این است که اگر بسته ی rpm شما محتوی فایل متنی یا Documentation یا هر چیز دیگری باشد که به پردازنده (CPU) بستگی ندارد این مقدار noarch خواهد بود.
برای روشن تر شدن این نام گذاری به نام xbill-2.1.3-85.i386.rpm دقت کنید. xbillنام این نرم افزار است که یک بازی لینوکس است.که بسته ی ما buildشماره ی 85 نسخه ی 2.13 آن است که برای معماری x86 طراحی شده است.
III. بسته های DEB
بسته ی دیگری که بسیار استفاده می شود ،بسته ی دبیان یا DEB می باشد ، این بسته ها نیز مانند بسته های RPM هستند و کار کردن با آن ها مانند کار با RPM ها ساده است. این بسته ها را دبیان توسعه داده است و هم اکنون توزیع های فراوانی از لیبرانت تا DammnSmallLinux از این بسته ها استفاده می کنند ،در واقع هر توزیع مبتنی بر دبیان از این بسته ها استفاده می کند.بسته های rpm و deb را نمی توان به جای یکدیگر استفاده کرد اما می توان آ نها را به یکدیگر تبدیل کرد ،البته این تبدیل نیز همیشه موففقیت آمیز نخواهد بود.بسته های دبیان نیز مانند rpm برای معماریهای متفاوتی نوشته شده است .برای مدیریت بسته های دبیان در خط فرمان از ابزار dpkg استفاده می شود dpkg بسیار شبیه RedHat pakage Manager یا rpm است .(منظور ابزار rpm است که برای مدیریت بسته های RPM استفاده می شود.). البته در دبیان و توزیع های مبتنی بر دبیان ابزار دیگری نیز برای مدیریت بسته های نرم افزاری در خط فرمان وجودداردکه کار با بسته های نرم افزاری را بسیار راحت تر و شیرین تر می کند ،این ابزار APT نام دارد.APt مخفف Advanced Pakage Tool می باشد. (تلفظ کنید اپت /æpt/) یکی از خواص بستههای RPM وDEB این است که شما نی توانید به راحتی و از طریق همین ابزار های مدیریت بسته بسته های خودرا در چند ثانیه یاحداکثر چند دقیقه به روز بکنید و لی اگر برنامه ای را از کد منبع آن کامپایل کنید برای هر بار به روز رسانی مجبورید برنامه را از ابتدا کامپایل کنید.البته برای مدیریت بسته های نرم افزاری در دبیان نیز برنامه های مختلفی وجوددارد مانند synaptic ویا برای مدیریت بسته هادر خط فرمان اما کمی راحت تر مانند dselect . نام گذاری بسته های دبیان نیز مانند RPM است با کمی تفاوت در ظاهر که برای طولانی نشدن بحث به آن اشاره نمی کنیم.
IV.بسته های Tarball
در حقیقت بسته های Tarball چیزی جز بسته های آرشیو شده نیستند ، این بسته ها را می توانیددر هر توزیعی استفاده کنید و مانند RPM و DEB وابسته به توزیع نیستند. بسته های Tarball همان بسته هایی هستند که با ابزار tar در خط فرمان تولید می شوندو توسط یکی از برنامه های compres یا gzip یا bzip2 فشرده شده اند. این بسته های فشرده شده فقط حاوی فایل ها هستند و بعد از باز کردن آن ها می توان در باره ی روش نصب آن ها تصمیم گرفت. بسته های tarball می توانند مانند RPM و Debian حاوی سورس کد ، فایل های باینری و همچنین مستندات برنامه باشدالبته در اغلب موارد این بسته ا با gzip فشرده می شوند که پسوند حاصل tar.gz. می شود و البته برای این که حجم اطلاعات رد و دلی در اینترنت کمتر شود از فرمت tar.bz2. استفاده می شود که بسته های آرشیو tar را با برنامه ی bzip2 فشرده کرده اند .(فایل هایی که با Bzip2 فشرده شده اند از فایل هایی که با gzip فشرده شده اند حجم کم تری دارند چرا که الگوریتم فشرده سازی در این دو متفاوت است.)
V.اطلاعات ضروری در زمان نصب برنامه
۱.وابستگی های برنامه (Dependencies)
وابستگی های نرم افزاری یا همان Dependencies در واقع آن برنامه هاو نیاز هایی است که باید داشته باشید تا برنامه ی شما بتواندکار کند!! درواقع شما برای نصب یک برنامه اغلب به یک پیش نیاز احتیاج دارید ، مثلا برای بسیاری از برنامه های لینوکس لازم است تا شما کتابخانه های C را داشته باشید. در واقع وقتی می گوییم یک برنامه فلان وابستگی ها را می خواهد یعنی اولا بدون آن نیازمندی ها نمی تواند کار کند و در ثانی می توان نتیجه گرفت که آن برنامه از برنامههایی که در اصطلاح وابستگی نام دارند برای کار کردن استفاده می کند.
توجه داشته باشید که مفهوم پیشنهادی یا Recommended با وابستگی متفاوت است ،اگر وابستگی ها را نصب نکنید برنامه ی شما کار نخواهد کرد اما اگر پیشنهادی ها را نصب نکنید برنامه ی شما کار خواهد کرد. پس این Recommended ها به چه کاری می آیند؟ اگر شما این Recommended هارا نصب کنید برنامه ی شما بهتر کار می کنه یا بهتر بگویم بازدهی برنامه ی شما بیشتر خواهدشد.
یکی از خواص بسته های Debian وrpm هوشمندی آن ها نصبت به شناخت این پیش نیاز هاست ،در واقع وقتی شمایک بسته ی Debian را نصب می کنید خودش به دنبال پیش نیاز ها می گردد و پیش نیاز ها را نیز برای شما نصب می کند.البته بسته های RPM این هوشمندی راندارند اما برنامه های مدیریت بسته های rpm این کار را می کنند یعنی زمانی که شما از دستور rpm برای نصب استفاده می کنید این برنامه است که تشخیص می دهد ثبل از نصب باید چه برنامه های دیگری نصب شود و به شمااعلام می کند که این بسته ا را نیز نصب کنیدو یا خودش نصب می کند. اما بسته های دبیان در ذات خود این قابلیت را دارا هستند که پیش نیاز هایشان را تشخیص بدهند و لی بسته های Tarball فاقد این هوشمندی هستند و باید خودتان با مطالعه ی فایل های README و INSATLL ویا دیگر راهنماهای موجود در بسته یا سایت آن پیش نیاز ها را یافته و آن ها را نصب کنید.
۲.کتابخانه ها(Libraries)
کتابخانه ها همان DLL هایی هستند که شما در ویندوز می شناختید.(که اغلب گم شده بودند یا به دلیل خرابیشان برنامها کار نمی کرد!!) در لینوکس نیز کتابخانه ها همان مسئولیت را به عهده دارند اما پسوند خاصی ندارند چرا که هر زبان از کتابخانه های خوداستفاده می کند.خوب این مسئولیت کتابخانه ها چیست؟ کتابخانه ها یکسری فایل هستند که شامل یکسری توابع و روتین برای برنامه می باشند ، شما می توانید یک فایل کتابخانه درست کنید و تمام توابعی که در برنامه ی شما استفاده می شود را در آن قرار دهید و از برنامه ی خود بخواهید که این توابع را از فایل مذکور اجرا کند،این کار چه فایده ای دارد؟ فکر کنید همکار شمانیز می خواهد برنامه ای بنویسید او می تواند از ابتدا شروع کند و تمام توابع رادر برنامه ی خود تعریف کند ،این کار باعث صرف وقت بیشتر و خستگی بیشتر و نیز حجم بیشتر فایل ها می شود.راه حل هوشمندانه این است که توابع مشترک برنامه ها را در یک فایل کتابخانه ای قرار دهید و هر کسی که به آن توابع احتیاج داشت زمان اجرای برنامه این توابع را فرابخواند. به این ترتیب لازم نیست که شما هر بار تمام توابع را تعریف کنید کافیست یکبار این توابع در کتابخانه ای نوشته شوند و کاربران این کتابخانه ا را در سیستم خودنصب کنند ،حالا شما و همارانتان و دیگران بدون دغدغه ی حجم زیاد و تعریف مجدد توابع به نوشتن برنامه مشغول می شوید.(حالا متوجه شدید چرا به این برنامه ها کتابخانه می گویند؟)
از جمله معروف ترین کتابخانه ا می توان به کتابخانه های C اشاره کرد که با نام libc و در توزیع های مدرن تر به نام glibc وجود دارند و یا کتابخانه ی معروف +GTK که شما یک بار نصب می کنید و تمام برنامه های محیط گرافیکی گنوم از آن استفاده می کنند.
۳.ابزار های توسعه(Development Tools)
اگر شما تصمیم به کامپایل یک برنامه گرفته اید باید فایل های کتبخانه ای و ابزار های توسعه ی مربوط به آن برنامه را داشته باشید. مثلا اگر برنامه ای به زبان C دارید باید یک کامپایلر برای C داشته باشید و کتابخانه های مربوط به آن را نیز باید در سیستمتان داشته باشید. اگر شما نیازی به کامپایل برنامه ها ندارید لازم نیست تا ابزار های توسعه رانیز نصب کنید. درواقع وقتی شما یک برنامه را کامپایل می کنید مانند این است که شما برنامه نویسید و برنامه رانوشتیدو کد آن راآماده کردید و می خواهید آن را به زبان ماشین ترجمه کنید،خوب برای این کار به ابزاری نیاز دارید به نام Development tools که بوسیله ی آن برنامه ی خودرا کامپایل کنید. برنامه ی معروف gcc جزو این ابزار هاست ، gcc که یک کامپایلر است و تحت مجوز GNU/GPL نیز منتشر سده است مجموعه ای است از کامپایلر های زبان های مختلف، البته این اسم آن نیز معلوم است GNU Compiler Collection!!!!
۴.پایگاه داده ی بسته های نصب شده
پایگاه داده ی بسته های نصب شده یا به زبان ساده تر Installed package Database !! محلی است که اطلاعات بسته های نصب شده ی سیستم در آن قرار دارد. شاید شما بخواهیدبدانید که فایل کتابخانه ای X یا Y آیا نصب شده است یا نه؟ یا می خواهید بدانی چه نسخه ای از برنامه در سیستم شما موجود است ،یا حتی می خواهید بدانید برای برنامه ی شما چه نیاز مندی هایی لازم است؟ تمام این اطلاعات و اطلاعات دیگر در یک پایگاه داده ذخیره می شود.برای بسته های Debian این مسیر اغلب در مسیر var/lib/dpkg/ است و برای RPM این مسیر var/lib/rpm/ است ،اما برای Tarball هیچ پایگاهی وجود ندارد!! البته توزیع SlackWare خودش توسط برنامه ای به نام slackware Package Tool یا pkgtool برای بسته های Tarball ای که از طریق این برنامه نصب می شوند یک پایگاه داده می سازد اما این فقط مختص توزیع است و این امکان در تمام توزیع ها موجود نیست.به همین دلیل است که اغلب بسته های Slackware را جزو بسته های هوشمند به شمار نمی آورند چرا که تنها یک آرشیو فشرده است و حتی نمی تواند وابستگی ها یا Dependency های خود را پیدا کند.
نصب نرم افزار در لینوکس ، تمام آنچه در این مقاله خواندید روش های مختلف نصب در لینوکس است ،می بینید که شما انتخاب های مختلفی دارید و به یک انتخاب وابسته نیستید ، امید وارم این مقاله برایتان مفید بوده و مطالبی جدید برایتان داشته باشد.
[1].مخاطبین محترم باید توجه داشته باشند که این مقاله برای کابران ناآشنا به لینوکس و مبتدی نوشته شده است ،بنابراین اگر گاهی در مقایسات اغراقی شده است فقط برای ارائه ی مطلب به زبانی ساده تر بوده
تعداد صفحات : 1
فروشگاه و سوپرمارکت اینترنتی ثامن
کسی از پرداخت خبری دارهآرشیو
صفحات
جداگانه
لینک
دوستان
موضوعات
ارائه دهندگان خدمات پرداخت در محل
اسکریپت های فروشگاه ساز
بازارچه محصولات و خدمات اینترنتی
سفارش طرح گرافیکی ، چاپ و نشر
خرید و فروش تبلیغات اینترنتی
مباحث و منابع آموزشی
مباحث دیگر
Colocation
فروش سرور مجازی
ثبت دامنه و میزبانی وب
موتور جستجو ، سئو و بهینه سازی
خدمات سئو و بهینه سازی وب سایت
فروش دامین
وب سرورها
معرفی سایت ، فروشگاه ، کانال و...
فروش پستی و پرداخت در محل
اشتراک گذاری
دیگر زبان ها
گفتگوی آزاد
درگاه های پرداخت
درخواست سرویس
فروش پنل پیام کوتاه،پیام رسان اجتماعی،تلفن مجازی
به دنبال کارمند هستم
محصولات نرم افزاری
خرید و فروش تلفن های همراه
محصولات چند رسانه ای
آموزشگاه گرافیک و انیمیشن
راه اندازی و مدیریت وب سایت اینترنتی
سوالات و مشکلات
نیازمند کار یا کارمند هستم
درخواست سرور مجازی
فروش نمایندگی هاستینگ
اسکریپت و قالب سایت
مباحث و منابع آموزشي
دامنه ، سایت ، گروه و کانال
محصولات فرهنگی آموزشی
اسکریپت های دیگر
به دنبال کار هستم
روابط عمومی بازارچه
برنامه نویسی
تبلیغات اینترنتی و بازاریابی آنلاین
کالاهای مصرفی فروشگاه اینترنتی
سایر محصولات و کالاها
سی پنل CPanel
ارائه دهندگان خدمات پرداخت اینترنتی
اسکریپت های مدیریت سایت و وبلاگ
Wordpress
شبکه های ویندوزی
سیستم های مدیریت محتوا
فروش انواع ماژول،پلاگین،قالب،افزونه،امکانات سفارشی
Proxy / Cache / Firewall
اوپن وی زد OpenVZ
فروش هاست اشتراکی
درخواست هاست اشتراکی
فروش سرور اختصاصی
وی ام ور Vmware
بازارچه محصولات سخت افزاری
سیسکو Cisco
سرویس دهندگان خارجی
پنل اس ام اس ، تلگرام و ...
نرم افزار
PHP-MySQL
همکاری در فروش
لپ تاپ و لوازم جانبی
Joomla-Mambo
کار آفرینی و مدیریت کسب و کار
اخبار دنیای فناوری
محصولات و نجهیزات ورزشی
2
فروش انواع وب سایت،گروهای اطلاع رسانی
زیور آلات و جواهرات تزئینی
کیف ، کفش و پوشاک
سئو ، بک لینک و افزایش بازدید
فروش نقدی و پرداخت الکترونیک
پلاگین طراحی کنید و 200
آموزشگاه زبان های برنامه نویسی
عینک های طبی و آفتابی
مسائل مربوط به انجمن
فروش انواع لایسنس
وام های بانکی و تسهیلات کم بهره
CentOS
خدمات طراحی و گرافیکی
دايرکت ادمين DirectAdmin
درخواست سرور اختصاصی
خرید و فروش لوازم جانبی موبایل
ssd
ubuntu
ایده پروری ، ایده یابی و ایده پردازی
انجمن خیریه
درخواست انواع اسکریپت،سیستم عامل،نرم افزار و ..
متمرکزکننده کسب و کارهای اینترنتی
مباحث عمومی مرکز داده
بازی های رایانه ای
دامین
درخواست خدمات برنامه نویسی
نماد اعتماد الکترونیکی (اینماد)
راه اندازی و مدیریت فروشگاه اینترنتی
اثاثیه منزل و لوازم خانگی
فروش انواع اسکریپت،سیستم عامل،نرم افزار و ..
مباحث و منابع آموزش
مباحث و منایع آموزشی
کلوکسو يا ال ايکس ادمين Kloxo or LXAdmin
اتصالات به اینترنت و ارایه دهندگان پهنای باند
vBulletin
سرور مجازی
تا 70 درصد تخفیف فروش دامین
ارائه دهندگان وبلاگ فروشگاهی
آرایشی و بهداشتی
خدمات برنامه نویسی
خدمات کانفیگ سرور و وب سایت
درخواست نمایندگی هاستینگ
بازارچه خدمات برنامه نویسی
درخواست سخت افزار
ماژول ، قالب و افزونه ها
سرور اختصاصی
عطر ، اسپری و ادکلن
درخواست انواع ماژول،پلاگین،قالب،امکانات سفارشی
فروش سخت افزار
PHPNUKE
WHMCS
زن Xen
فروش ویژه شماره مجازی روسیه مخصوص تلگرام
شبکه های بی سیم
ساير مجازي سازي ها
دیگر سیستم ها
بازارچه کار و سرمایه
نیازمند php
هاست اشتراکی
تبلت ها و دیوایس های پرتابل
HTML-XHTML
ساير کنترل پنل ها
فروش عیدانه : آفر ویژه ارائه نمایندگی
Debian
دیجی سرور| فروش ویژه و استثنایی سرور مجازی از اروپا|256 مگابایت رم
درخواست توضیحات برای میزان مصرف cpu
ASP-ASP.net-Access-MSSQL
ارسال ایمیل تبلیغاتی و ایمیل مارکتینگ
شارژ خط به خط و کارت شارژ
درخواست خدمات کانفیگ سرور و وب سایت
درخواست پنل پیام کوتاه،پیام رسان اجتماعی،تلفن مجازی
ساعت ، تایمر و شمارنده
فیلم های آموزشی
ذخیره سازی / SAN /NSA
اسکریپت های مدیریت انجمن گفتگو
انجمن نظرسنجی
سایر لینوکس ها
کولرگازی
مالیات کسب و کارهای اینترنتی
لایک
درخواست کالا و خدمات
طراحی حرفه ای بنر
الگوریتم های روتینگ
شرکتهای خصوصی جا به جایی کالا
Review دیتا سنترها
JavaScript
فایروال سخت افزاری
بحث در مورد نرم افزار / سخت افزار مرکز داده
دو سرور بدون ستاپ هتزنر ex41-ssd
درخواست دامین
Diablo 3
گیاهان آپارتمانی و حیوانات خانگی
سایر مجازی سازی ها
سامان
US
پلسک Plesk
مدیریت
بزرگان
اکانتینگ Accounting
پلیر ها و پخش کننده ها
درخواست انواع وب سایت،گروهای اطلاع رسانی
نمایندگی میزبانی وب
فروشگاه صنایع دستی
سيتريکس Citrix Systems
سوالی در مورد فتوشاپ
AJAX
شبکه های لینوکسی
درخواست خدمات Payment Credit card
STP(Unshielded Twisted Pair)
هايپر وي Microsoft Hyper-V
نیروی انسانی
info
درخواست خدمات طراحی و گرافیکی
کردیت کارت ، گیفت کارت و ارز اینترنتی
Hard Enterprise
[بنـــر20 : طراحـی حرفه ای بنــر
ns1
یه مشکل در گوگل +1
مشکل با تمامی ماژول ها
صفحه اول گوگل و bing.com
29IPs
سخت افزار
سیستم های بک آپ و بازیابی اطلاعات
trace
به مناسبت عيد سعيد فطر - ارائه درگاه پرداخت اختصاصی سامان
کارکرد عالی
ایندکس گوگل
onda
رفع خطای اتصال Remote به سرور MS SQL 2008 - Microsoft SQL Server
ساير لينوکس ها
%25 تخفیف دانشجویی
.info
KIMSUFI
معروف ترین سیستم همکاری در فروش
فروش سرور مجازی آمریکا با قیمت ویژه ( دائمی ) 512 =9
آموزش (10) mcsa
هايپر وي ام HyperVM
فروشگاه تبلیغاتی لونو
فروش دامنه های tp24
کلاسترینگ و محاسبات ابری
فروش ویژه اینترنت پرسرعت +adsl2 آسیاتک در سراسر کشور + 15
درخواست خدمات سئو و بهینه سازی وب سایت
پذیرش نمایندگی فروش هاستینگ
آزمون تومر
جشنواره اقساطی فروش سرور اختصاصی ex-px هتزنر آلمان با 65٪ تخفیف
پشتیبانی
PHPBB
سرور مجازی ماهانه 7 هزار تومان ، تحویل آنی ، مجازی ساز kvm
هاستینگ نامحدود + دامین رایگان + 1 ماه گارانتی بازگشت پول + آپ تایم 99.99 فقط 29
آلوما ولت طرح دار
پلاگين
رپورتاژ
خدمات Payment Credit card
فروش vps ویندوز با رم 512 مگ وارز ساپورت مناسب دانلود و آپلود فقط 18
نیازمند پاکت حباب دار a5
10
فروش Positive SSL با قیمت 19
افزایش قیمت دامنه های .com .biz
حتی بدون عضو
4 ماه سرور های مجازی ویژه ! هرماه یک سری ! نوروز 90
انتشار مقاله
*/ فروش سرور های هتزنر
مهر روی ناخن
Token Passing
عدم ست شدن ns7
بحث در مورد سرور های فیزیکی
000
یاهو
آنالیز قیمتی ۳ ارز مجازی: بیت کوین
Bvlgari
آمار سایت